(hip replacement)تعویض مفصل لگن

(hip replacement)

فهرست مطلب

یکی از موفقیت آمیز ترین اعمال جراحی در انسان است.تعویض مفصل لگن در کسانی انجام میشود که به علت خراب شدن مفصل ران در این ناحیه درد دارند. این درد مانع از انجام کارهای روزانه شده و لذت یک زندگی خوب و سالم را از بیمار میگیرد .
میدانید که مفصل لگن یکی از بزرگترین مفاصل بدن است. هنگامی که این مفصل دچار مشکل می شود، مسئله ایجاد شده می تواند تاثیر جدی بر کل بدن شما و توانایی انجام فعالیت های عادی داشته باشد .
هنگامی که این مفصل به خاطر آرتروز یا سایر مشکلات احتمالی دچار آسیب شدید شود، عمل جراحی تعویض لگن ممکن مفصل لگن است به بیمار پیشنهاد شود. در عمل جراحی جایگزینی لگن جراح، غضروف و استخوان از بین رفته را از مفصل برداشته و آن را با اعضای مصنوعی جایگزین می کند .
عمل جراحی می تواند با کاهش درد لگن  بیمار در بلند مدت و افزایش قابلیت حرکتی آن همراه باشد. عمل جراحی تعویض مفصل لگن می تواند کاهش درد بیمار، بهبود عملکرد مفصل، و بازیابی نحوه راه رفتن عادی و سایر حرکت های مربوط به این مفصل را برای بیمار فراهم کند .
طراحی ایمپلنت می تواند برای شما پایداری و عملکرد جدید مفاصل آسیب دیده را به همراه داشته باشد. عمل جراحی تعویض مفصل لگن ارای یک نسبت موفقیت بسیار بالا است و می تواند کیفیت قابل توجه در زمینه بهبود سبک زندگی برای بعضی بیماران ایجاد کند. پزشک معمولاً زمانی این روش درمانی را برای شما پیشنهاد می کند که مفصل لگن آسیب دیده و درد داشته باشد و استفاده از سایر روش های درمانی مثل فیزیوتراپی تعویض مفصل لگن  مصرف دارو یا انجام تمرین های حرکتی نتواند به رفع مشکل کمک کند .

کاندیدا های مناسب تعویض مفصل لگن چه کسانی هستند؟ :

زمانی که  شما با مشکل برای انجام فعالیت های روزمره در زندگی خود مواجه می شوید، ممکن است نیاز به عمل جراحی تعویض مفصل لگن داشته باشید. اگر شما با شرایطی مواجه هستید که امکان انجام دادن فعالیت های عادی روزمره مثل لباس پوشیدن، دوش گرفتن، راه رفتن، و خوابیدن را دارید، آنگاه کیفیت زندگی شما تحت تاثیر قرار گرفته است .
اگر شما نمی توانید فعالیت های عادی کاری خود را به خاطر وجود درد در مفصل لگن انجام دهید یا اگر نمی توانید به خاطر این مشکل شرایط مناسب برای شغل خود داشته باشید، اگر شما نیاز به مصرف دارو برای خواب شبانه دارید، لازم است با یک جراح درباره عمل جراحی جایگزینی مفصل لگن صحبت کنید .
به خاطر داشته باشید که درد مفصل لگن می تواند در هر نقطه یا نواحی اطراف مفصل لگن احساس شود. در برخی موارد، شما ممکن است امکان احساس درد را بطور مستقیم از محل لگن نداشته باشید و این درد احتمالاً از محل ران احساس می شود. در این حالت با شناسایی نوع خاص دردی که زندگی شما را تحت تاثیر قرار داده است، شانس پیدا کردن روش درمانی مناسب برای رفع مشکل افزایش پیدا خواهد کرد. در این رابطه جراح به شما کمک می کند تا درباره لزوم انجام عمل جراحی جایگزینی و تعویض مفصل لگن تصمیم گیری کنید .

عمل جراح تعویض مفصل ران و لگن برای چه بیمارانی مناسب نیست؟ :

در بیماران مبتلا به عارضه‌های زیر احتمال بروز عوارض عمل افزایش می‌یابد:

  • روماتیسم شدید یا لوپوس سیستمیک
  • دیابت وابسته به انسولین (نوع یک)
  • سوء تغذیه
  • هموفیلی
  • سابقه عفونت مفصل مصنوعی
چرا باید تعویض مفصل لگن انجام بدم؟ :

معمول ترین دلیل برای عمل جراحی جایگزینی مفصل لگن مربوط به ابتلای این مفصل به آرتروز است. پزشک شما همچنین ممکن است در شرایط زیر استفاده از این روش درمانی را برای شما تجویز کند:

  • ابتلا به آرتریت روماتوئید (یک بیماری که باعث ایجاد درد، سفتی، و ورم مفصل می شود
  • نکروزاستخوان (یک بیماری که باعث مرگ استخوان درمحل مفاصل می شود)
  • آسیب دیدگی مفصل لگن
  • تومور استخوانی که باعث شکستن مفصل لگن می شود.

پزشک متخصص ممکن است ابتدا از سایر روش های درمانی برای شما استفاده کند که این روش ها شامل موارد زیر هستند:

  • استفاده از ابزارهای کمکی مثل عصا در زمان راه رفتن
  • استفاده از یک برنامه تمرینی
  • فیزیوتراپی
  • مصرف دارو

این روش های درمانی ممکن است باعث کاهش درد در ناحیه لگن و بهبود عملکرد آن شوند. با این وجود گاهی اوقات این درد باقی می ماند و باعث می شود انجام فعالیت های روزمره برای شما دشوار شود. در این حالت پزشک ممکن است از عکس برداری رادیولوژی برای بررسی وضعیت مفصل آسیب دیده استفاده کند. اگر عکس برداری رادیولوژی، ایجاد آسیب در محل مفصل لگن را نشان دهد، ممکن است شما نیاز به عمل جراحی تعویض مفصل لگن داشته باشید.

عوارض و خطر های احتمالی  تعویض مفصل لگن:

جراحی تعویض مفصل ران و لگن نیز مانند هر جراحی دیگری با خطرهای احتمالی و عوارضی مانند نقص عملکرد قلب یا سیستم تنفسی همراه است که به بیهوشی مربوط می‌شود. دیگر عارضه‌ها عبارت‌اند از:

  • لخته شدن خون
  • عفونت
  • آسیب دیدن رگ‌های خونی و اعصاب
  • شکستگی
  • ضعف
  • خشکی یا ناپایداری مفصل
  • لزوم جراحی مجدد
  • دررفتگی

از مفصل مصنوعی نمی‌توان برای همیشه استفاده کرد و معمولاً پس از ۱۰ تا ۱۵ سال، به محض دردناک شدن مفصل مصنوعی، باید جراحی ترمیمی مفصل ران انجام شود .

آرتروپلاستی لگن (تعویض مفصل لگن) چگونه انجام میشود :

در یک عمل جراحی تعویض مفصل لگن (که در اصطلاح به آن آرتروپلاستی لگن نیز گرفته می شود)، استخوان و غضروف آسیب دیده از محل خارج شده و با اجزای مصنوعی جایگزین می شوند. در این حالت فعالیت های زیر توسط جراح انجام می شود :

بخش انتهایی استخوان ران برداشته شده و با یک میل فلزی در بخش مرکزی خالی شده استخوان فیمور جایگزین میشود. این قطعه فلزی ممکن است در محل با استفاده از مواد مخصوص چسبانده شود یا در استخوان جایگذاری شود .

یک بخش کروی فلزی یا سرامیکی در بخش بالای میله قرار می گیرد. این بخش کروی می تواند جایگزین سر آسیب دیده استخوان فیمورال شود که از محل خارج شده است .

سطح غضروف آسیب دیده در حفره (حفره حقه استخوان لگن) برداشته شده و با یک حفره فلزی جایگزین می شود. در این حالت معمولاً از پیچ یا چسب مخصوص برای نگه داشتن حفره در محل استفاده می شود .

یک اسپیسر (فاصله نگهدارنده) پلاستیکی، سرامیکی، یا فلزی بین بخش کروی جدید و حفره وارد می شود تا به این ترتیب امکان حرکت هموار مفصل فراهم شود .

هنگامی که جراح از وضعیت و حرکت مفصل جدید لگن اطمینان خاطر پیدا کرد، این بخش با مواد تمیز کننده مخصوص شستشو شده و بسته می شود .

پس از عمل جراحی، بیمار به اطاق ریکاوری فرستاده می شود تا به این ترتیب تیم مراقبت بتوانند ضربان قلب، فشار خون، و وضعیت به هوش آمدن بیمار را تحت کنترل داشته باشند. در این زمان ممکن است برای شما از مسکن های درد مختلف با توجه به تشخیص جراح استفاده شود. به این ترتیب ممکن است پس از به هوش آمدن نیاز به ماندن در بیمارستان برای چند روز برای بهبودی کافی و آماده شدن برای برگشت به خانه وجود داشته باشد . مدت زمان بستری در بیمارستان ممکن است از ۱ تا ۴ روز با توجه به سرعت ریکاوری طول بکشد. قبل از مرخص شدن از بیمارستان، شما باید توانایی انجام فعالیت های اصلی روزانه همچون فعالیت های زیر را داشته باشید :

  • وارد شدن و خارج شدن از تخت خواب بدون کمک دیگران
  • کنترل قابل قبول درد
  • توانایی خوردن، نوشیدن، و حمام کردن
  • امکان راه رفتن با یک ابزار کمکی (یک عصا، واکر، یا چوب زیر بغل) بر روی سطح و توانایی بالا و پایین رفتن از دو یا سه پله
  • بازیابی توانایی برای انجام تمرین های حرکتی تجویز شدن در خانه
بهترین پروتز لگن :

کیالت کرومیوم بهترین فلز برای سطوح متحمل وزن در سر استخوان ران است . همچنین در مقابل فرسودگی نسبتا مقاوم بوده و کمتر ممکن است در سطح دچار شکستگی شود . تیتانیوم به خاطر بافت قابل ارتجاعی که دارد آلیاژ بهتری برای پایه متصل به سر استخوان ران می باشد و به به بافت طبیعی استخوان نزدیک تر است . ساختار بیشر پروتز ها به همین صورت یعنی سر پروتز از جنس کبالت کرومیوم و استم از جنس تیتانیوم می باشد .

قبل از عمل تعویض مفصل لگن چه نکاتی را باید رعایت کرد؟ :

عمل تعویض مفصل لگن به از بین بردن دردهای مزمن کمک می‌کند و کیفیت زندگی شما را بهبود می‌بخشد. باید گفت که به هر حال این عمل جراحی،دوره بهبود و ریکاوری قابل توجهی دارد

وزن خود را کاهش دهید

قبل از عمل تعویض مفصل لگن ، شما و پزشکتان بهتر است یک برنامه برای کاهش وزن داشته باشید. این نکته می‌تواند سختی جراحی را برای شما کاهش دهد. علاوه بر این قوی کردن لگن و ماهیچه‌های اطراف آن به بهبود سریع‌تر پس از جراحی کمک می‌کند.

سیگار نکشید

سیگار کشیدن روند بهبود را کند می‌کند و ممکن است جراحی را برای شما با سختی همراه کند.

مواد مغذی بخورید

مواد مغذی بخورید و رژیم غذایی متعادل داشته باشید. اگر وزن شما زیاد باشد، به مفصل لگن تازه پیوند خورده فشار بیشتری وارد می‌کند. ممکن است پزشک یک برنامه رژیمی قبل از عمل به شما بدهد. اگر نوشیدنی‌های الکلی مصرف می‌کنید، حداقل 48 ساعت قبل از عمل از مصرف الکل خودداری کنید.

داروهایی که مصرف می‌کنید را کنترل کنید

چند هفته قبل از عمل تعویض مفصل لگن اگر از داروی کاهش فشار خون مانند آسپرین و ادویل (Advil) استفاد می‌کنید، مصرف آن را قطع کنید. زیرا ممکن است این داروها عمل را سخت‌تر کنند. اگر از دیگر داروهای کنترلی استفاده می‌کنید با پزشک خود مشورت کنید. داروهای نوراتیک و برخی دیگر از داروها، بر عمل تعویض مفصل لگن تاثیر منفی دارند.

استفاده از وسایل کمکی برای حرکت را بیاموزید

وسایل کمکی برای حرکت تا زمان بهبودی مفصل لگن به شما کمک می‌کنند. وسایلی مانند واکر و عصا باعث می‌شوند راه رفتن برایتان خطرساز نباشد. قبل از جراحی مفصل لگن استفاده از این ابزار را بیاموزید.

ورزش کنید

با پزشک خود در مورد ورزش‌هایی که قبل از عمل جراحی می‌توانید انجام دهید، مشورت کنید. اگر عمل جراحی تعویض مفصل لگن دارید، قوی کردن قسمت فوقانی بدن، استفاده از واکر را پس از انجام عمل آسان‌تر می‌کند. برخی ورزش‌ها برای قدرت بخشیدن به عضلات پاها به شما کمک خواهند کرد.

چیدمان وسایل منزل را تغییر دهید

هر وسیله‌ای در آشپزخانه، اتاق خواب و هر جای دیگر خانه که بطور معمول از آن استفاده می‌کنید را طوری بچینید که نزدیک و در دسترس باشند. این وسایل را خیلی بالا یا خیلی پایین قرار ندهید. حتی می‌توانید یک وسیله برای برداشتن وسایلی که از دسترس شما دورند، تعبیه کنید.

وسایلی که موجب زمین خوردن می‌شوند را بردارید

زمین خوردن یک عامل بسیار تاثیرگذار بر روند بهبودی شما خواهد بود. هر چیزی مثل قالیچه، کابل و سیم‌های برق که می‌توانند موجب زمین خوردن شما شود را بردارید تا خطرآفرین نباشند.

مراقبت‌های بعد از جراحی تعویض مفصل هیپ :
داروها را مطابق تجویز پزشک مصرف کنید.

داروهایی که ممکن است بعد از تعویض مفصل هیپ برای شما تجویز شوند به شرح زیر است:

آنتی بیوتیک: این داروها برای جلوگیری از بروز عفونت‌های باکتریایی بعد از تعویض مفصل هیپ تجویز می‌شوند.

داروهای ضد انعقاد: این داروها برای جلوگیری از لخته شدن خون در رگ‌های خونی تجویز می‌شوند. معمولا برای این منظور مصرف رقیق کننده‌های خون مانند آسپرین توصیه می‌شود.

وارفارین: نوعی از داروها هستند که از ایجاد لخته در خون جلوگیری می‌کنند. لخته‌های خون می‌توانند باعث سکته، حمله قلبی و مرگ شوند. مصرف وارفارین احتمال خونریزی و کبودی را افزایش می‌دهد.

داروهای مسکن: این گروه از داروها برای کاهش درد پس از جراحی تجویز می‌شوند. از این قبیل داروها می‌توان استامینوفن و ایبوپروفن را نام برد.

به ترمیم زخم‌ها کمک کنید.

رژیم غذایی: چاقی بیش از حد می‌تواند ترمیم زخم‌ها را به تاخیر بیندازد. مصرف غذاهای سالم به کاهش وزن کمک می‌کند. علاوه بر این غذای سالم با افزایش انرژی بدن به ترمیم زخم‌ها کمک می‌کند. منظور از غذای سالم میوه، سبزیجات، نان غلات، لبنیات کم‌چرب، لوبیا، گوشت قرمز و ماهی است.

سیگار کشیدن: از سیگار و پیپ دوری کنید. مصرف دخانیات احتمال مشکلات خونی و قلبی را افزایش می‌دهد. به این ترتیب می‌تواند ترمیم زخم‌ها را با تاخیر مواجه کند.

ویتامین‌ها: مکمل‌های ویتامین C و E و مواد معدنی مانند روی، به ترمیم سریع‌تر زخم‌ها کمک می‌کنند. این مکمل‌ها در ترمیم بافت‌ها نیز موثرند. علاوه بر این مصرف ویتامین با تقویت سیستم ایمنی بدن منجر به کاهش خطر عفونت می‌شود.

 از لخته شدن خون و ترومبوز ورید عمقی جلوگیری کنید.

ترومبوز ورید عمقی در اثر لخته شدن خون در ورید ایجاد می‌شود. این شرایط پس از جراحی استخوان متداول است. برای جلوگیری از ترومبوز ورید عمقی پس از تعویض مفصل هیپ به نکات زیر دقت کنید:

فعالیت و ورزش: ممکن است از بیمار خواسته شود مدت کوتاهی پس از تعویض مفصل هیپ شروع به حرکت دادن پا، ایستادن و راه رفتن کند. به این ترتیب می‌توان از باقی ماندن خون در رگ‌ها و لخته شدن آن جلوگیری کرد.

جوراب طبی فشاری: در برخی موارد استفاده از جوراب‌های طبی به بیمار توصیه می‌شود. این جوراب‌های تنگ بعد از جراحی، فشار زیادی به پا وارد می‌کنند. بیشترین فشار در انگشتان پا احساس شده و به سمت ران کاهش می‌یابد. استفاده از جوراب‌های فشاری به گردش خون به سمت قلب و جلوگیری از لخته شدن خون کمک می‌کند.

به بایدها و نبایدهای زیر توجه کنید.

برای مراقبت‌های بیشتر بعد از تعویض مفصل هیپ می‌توانید به نکات زیر توجه کنید. البته هوشیار باشید که این توصیه‌ها از پزشکی به پزشک دیگر متفاوت است:

  • مفصل هیپ را بیش از 90 درجه خم نکنید.
  • از چرخاندن مفصل هیپ بپرهیزید.
  • هنگام راه رفتن آهسته گام بردارید.
  • در مراحل اول پس از تعویض مفصل هیپ روی زخم‌ها فشار وارد نکنید. به این منظور ازدراز کشیدن به پهلو بپرهیزید.
  • پاها را روی هم نیندازید.
  • روی مفصل هیپ فشار وارد نکنید. به طور کلی در وضعیتی که در ناحیه هیپ احساس ناراحتی کنید، قرار نگیرید.
  • ازصندلی‌ و توالت فرنگی‌های کوتاه بپرهیزید.
  • زانوها را با فاصله از هم قرار دهید. به این منظور هنگام نشستن یا خوابیدن یک بالش میان زانوها قرار دهید.
  • در حالت نشسته نباید زانوها بالاتر از مفصل هیپ قرار گیرند.
نحوه نشستن بعد از تعویض مفصل لگن :

بیشتر از 30 تا 40 دقیقه در یک حالت ثابت ننشینید.- پاها را کامل به هم نچسبانید.- پا روی پا نیندازید.- پا و زانو به صورت صاف و مسقیم باشند و مایل به سمت داخل یا خارج نباشند.- روی صندلی های سفت و دسته دار بنشینید.- از نشستن روی صندلی هایی که ارتفاع خیلی پایین دارند، خودداری کنید .

راه رفتن پس از تعویض مفصل لگن:

تا زمانی که پزشک لازم می داند، برای راه رفتن از عصا یا واکر استفاده کنید.- تا زمانی که پزشک یا فیزیوتراپیست اجازه نداده است، تمام وزن خود را روی پای جراحی شده نیندازید .

نحوه خوابیدن و استراحت بعد از عمل تعویض مفصل لگن :

خوابیدن روی کمر

  • پاها را کمی با فاصله قرار دهید
  • پای جراحی شده را به سمت داخل یا بیرون نچرخانید. به این منظور باید شست پا به سمت سقف باشد.
  •  زانویا مچ‌ها را روی هم نیندازید
  • پای جراحی شده را زیر پای دیگر خم نکنید
خوابیدن روی پهلو
  • روی پای جراحی شده نخوابید
  • برای خوابیدن روی پهلو، بین زانوها بالش قرار دهید
  • پا را روی پای دیگر خم نکنید
  • اجازه ندهید مچ پای جراحی شده روی تخت، درجلو یا پشت پای دیگر قرار گیرد
  • مچ یا زانوها را روی هم نیندازید

خوابیدن روی شکم

  • پای جراحی شده را خم نکنید و نچرخانید
  • مچ پا یا زانوها را روی هم نیندازید
  • تا جایی که ممکن است هر دو پا را صاف نگه دارید

توجه کنید که خوابیدن روی شکم بعد از تعویض مفصل لگن توصیه نمی‌شود. بهتر است در این موقعیت قرار نگیرید. خوابیدن روی سمت جراحی شده نیز خطرناک است. برای آگاهی از وضعیت‌های دیگری که برای شما ممنوع هستند با پزشک معالج مشورت کنید. معمولا پس از گذشت ۶ هفته می‌توانید در موقعیت‌های دلخواه استراحت کنید. برای این منظور باید حتما با گروه درمانی خود صحبت کنید.

نکات لازم برای استراحت بعد از تعویض مفصل لگن :

  • مفصل لگن را بیش‌تر از ۹۰ درجه خم نکنید.
  • از نشستن بر روی مبل و صندلی کوتاه بپرهیزید. زیرا بلند شدن از روی آن‌ها با خم کردن زیاد مفصل هیپ همراه است.
  • از صندلی‌هایی که قابلیت بالا و پایین شدن دارند استفاده کنید. در این صورت، خم شدن مفصل هیپ به حداقل می‌رسد.
  • در صورت امکان از صندلی دسته‌دار استفاده کنید. در این صورت می‌توانید از فشار دادن بازو روی دسته، برای بلند شدن کمک بگیرید.
  • هنگام نشستن، پاها را به گونه‌ای قرار دهید که قسمت داخلی ران، ساق پا و کناره‌های داخلی کف پا را مشاهده کنید.
تمرینات ورزشی بعد از عمل تعویض مفصل لگن :
تمرینات در منزل: تمرینات ورزشی بعد از عمل تعویض مفصل لگن

تمرینات ورزشی برای قوی‌تر شدن حرکات مربوط به لگن و جلوگیری از عوارض جانبی پس از عمل تعویض مفصل لگن بسیار مهم هستند. این تمرینات به شما کمک می‌کند که فعالیت خود را بیشتر کنید و توانایی حرکتی قبل از عمل را بازیابید. همچنین به تقویت عضلات پا کمک می‌کند. زیرا ممکن است به دلیل مشکلاتی که در مفصل لگن داشته‌اید، از آن‌ها کمتر استفاده کرده باشید و ضعیف شده باشند. عمل تعویض مفصل لگن این مشکلات را بهبود می‌بخشد.

یک برنامه ورزشی منظم داشته باشید

یک برنامه ورزشی منظم به قوی شدن عضلاتی که ضعیف شده بودند، کمک می‌کند. پزشک یک برنامه منظم برای شما تعیین می‌کند. توانبخشی موفق، به پیگیری منظم این برنامه ورزشی بستگی دارد. شما باید روزانه 2 یا 3 بار در روز و همه روزه بعد از عمل تعویض مفصل لگن تمرینات ورزشی را انجام دهید.

هر تمرین را 10 بار انجام دهید. اگر مشکلی نداشتید، تعداد دفعات را هر هفته 5 بار بیشتر کنید تا به 20 بار برسید

  • هفته اول: 10 بار
  • هفته دوم: 15 بار
  • هفته سوم:20 بار

برنامه‌هایی که توسط جراح، پرستار یا فیزیوتراپ به شما بعد از عمل تعویض مفصل لگن داده شده را انجام دهید. برای اینکه راحت‌تر باشید، تمرینات را در حالی‌که دراز کشیده‌اید انجام دهید. تختخواب جای خوبی برای انجام این تمرینات است.

تمرینات بعد از عمل تعویض مفصل لگن :
حرکت دادن و چرخاندن مچ پا

مچ پاهای خود را خم کنید به طوری‌که نوک انگشتان به سمت شما کشیده شود. سپس آن‌ها را به سمت پایین خم کنید. همچنین می‌توانید در حالی‌که نوک انگشتان را به سمت سقف نگه داشته‌اید، مچ پا را در جهت عقربه‌های ساعت و خلاف آن بچرخانید.

فشار بر عضلات چهار سر ران

عضلات جلوی ران را با فشار دادن پشت زانو به سمت پایین سفت کنید. 5 ثانیه نگه دارید و رها کنید.

فشار بر ماهیچه‌های سرینی (مجموعه گلوتئال)

با فشار دادن ماهیچه‌های سرینی (ماهیچه‌های باسن) آن‌ها را سفت کنید. به مدت 5 ثانیه نگه دارید و سپس رها کنید.

لغزاندن پاشنه‌ها (خم کردن لگن و زانو)

در حالی که پاشنه پا روی تخت قرار دارد، با خم کردن زانو و لگن به کمک عضلات سرینی، پاشنه را به سمت لگن بکشید. سپس با انجام این عمل در جهت عکس، پاشنه را به حالت اولیه برگردانید. در طول تمرین نوک انگشتان خود را به سمت سقف نگه دارید. می‌توانید از یک کیسه پلاستیکی استفاده کنید تا زانو راحت‌تر جابجا شود. این کار را برای پای مخالف تکرار کنید.

نکته مهم: بسته به جراحی، ممکن است خم کردن بیش از 90 درجه مفصل لگن برای شما مناسب نباشد. در این رابطه با پزشک خود مشورت کنید.

لغزاندن پاها (دور کردن / نزدیک کردن)

پای خود را در حالی‌که پنجه پا به سمت سقف است، به بیرون از بدن بکشانید. سپس به حالت عادی برگردانید. ممکن است نیاز داشته باشید از یک کیسه پلاستیکی استفاده کنید تا پاشنه پا راحت‌تر جابجا شود.

نکته مهم: بسته به جراحی، ممکن است به تنهایی قادر به انجام این تمرین نباشید. در این مورد با پزشک خود مشورت کنید.

بلند کردن زانو در حالت ایستاده

پای جراحی شده را به سمت قفسه سینه بالا ببرید. زانوی خود را بیشتر از کمر بالا نبرید. به مدت 2 الی 3 ثانیه نگه دارید و سپس پای خود را پایین بیاورید.

دور کردن مفصل لگن در حالت ایستاده

توجه کنید که لگن، زانو و پای شما کاملا مستقیم باشد. بدن خود را مستقیم نگه دارید. در حالی که زانوی شما صاف است، پای خود را به سمت بیرون بدن بالا ببرید و به آرامی پایین بیاورید تا به حالت اولیه برگردد.

پیاده‌روی

در کنار برنامه تمرینات ورزشی باید زمانی را به پیاده‌روی اختصاص دهید. پیاده‌روی به قدرت و استقامت شما کمک می‌کند. هر روز در خانه 3 تا 5 دقیقه راه بروید. راه رفتن برای رفتن به دستشویی یا حمام کافی نیست 

طول عمر مفصل مصنوعی لگن :

به طور مختصر می‌توان گفت که مفصل مصنوعی لگن بین ۱۵ تا ۲۰ سال عمر می‌کند. البته این مدت در اکثر بیماران بیش‌تر می‌شود. امروزه بیماران فعال بسیاری هستند که پروتز لگن آن‌ها ۳۰-۴۰ سال دوام داشته است .
متاسفانه هیچ‌کس نمی‌تواند با قطعیت بگوید که این آخرین عمل تعویض مفصل لگن است که باید انجام دهید. عوامل بسیاری وجود دارد که تأثیر بسزایی روی طول عمر مفصل مصنوعی لگن دارند. روش جراحی، تجربه جراح، تعداد عمل جراحی که پزشک در هر سال انجام می‌دهد، سن، وزن و سطح فعالیت بیمار برخی از این عوامل هستند.

عواملی که روی طول عمر مفصل مصنوعی لگن تاثیر میگذارد :
سن بیمار

اهمیت طول عمر مفصل مصنوعی لگن در بیماران جوان بیش‌تر می‌شود. از طرف دیگر این بیماران فعالیت بیش‌تری نیاز دارند. به همین دلیل تعویض مفصل لگن در سنین زیر ۵۰ سال، معمولا در آینده به جراحی اصلاحی نیاز دارند.

سطح فعالیت بیمار

برخی فعالیت‌ها موجب انتقال فشار زیاد روی مفصل مصنوعی لگن می‌شوند. این امر با فرسایش سریع ایمپلنت همراه است. گرچه ممکن است انجام چنین فعالیت‌هایی با سختی و درد همراه نباشد، ولی برای افزایش طول عمر مفصل مصنوعی لگن باید آن‌ها را محدود کرد.

وزن بیمار

وزن بیش‌تر با فشار بیش‌تر روی پروتز لگن همراه است. وزن متعادل کلید اساسی در افزایش طول عمر مفصل مصنوعی لگن است.

دوری از عوارض جانبی

بیمارانی که درمان‌های تهاجمی مانند درمان دندانپزشکی انجام می‌دهند، باید مراقب عفونت‌های پس از آن باشند. گاهی لازم است این بیماران برای جلوگیری از انتشار باکتری به سمت مفصل مصنوعی لگن، آنتی‌بیوتیک مصرف کنند. بیمارانی که دچار پوکی استخوان هستند باید درمان خود را تکمیل کنند. زیرا شکستگی استخوان در اطراف مفصل مصنوعی لگن روی عملکرد ایمپلنت تأثیر منفی می‌گذارد.

محصولات پیشنهادی:

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *