گاهی اوقات به دلیل عدم بروز کردن آموزش ها،شاهد اشتباهات آشکار در جریان CPR پیشرفته می شویم،که به عقیده من دست و پنجه نرم کردن با جان بیمار بدون تبحر کافی و اطلاع از آخرین گایدلاین ها گناهی بس بزرگ است.
همانطور که میدانید گایدلاین ها،بر اساس تحقیق ها و پژوهش های فراوان از هزاران پزشک و
پرستار و سایر کادر درمان در سراسرجهان شکل می گیرد،که معمولا از نظر عقلی نیز می توانیم به درستی آن ها پی ببریم.لذا بروز کردن آموزش ها بر اساس آخرین گایدلاین ها از اهمیت بالایی برخوردار است.
لازمه ی اینکه به عنوان یک انسان نجات بخش،سربلند به پیشگاه پروردگار متعال بریم این است که مهارت کامل داشته باشیم وآموزش های بروز ببینیم.در غیر این صورت اگر با اطلاعات نادرست باعث مرگ بیماری بشویم،سهل انگاری کرده و مستحق عذاب هستیم.
در زیل به بخشی از این اشتباهات رایج که ممکن است،خیلی از شماها نیز دیده باشید می پردازیم،امیدواریم خوانندگان این مطلب
تا حد امکان این موارد را لحاظ کنند:
- به محض پی بردن به عدم پاسخ بیمار و بدون نبض بودن بیمار،فشردن قفسه سینه شروع نمی شود و منتظر جمع شدن تیم احیا می شوند تا با دستور پزشک شروع به احیا کنند.این کار بسیار نادرست است و به قیمت جان بیمار تمام می شود. در هر یک دقیقه در CPR تا 19 % احتمال بقا را کاهش می دهد.
- عدم قرار دادن بیمار روی تخت مخصوص CPR معمولا بیمار را روی همان تختی که هست CPR می کنند, در حالی که بیمار باید روی یک سطح صاف وسخت قرارگیرد , در غیر این صورت فشاری که باید معادل 25 پوند یا 11 کیلوگرم باشد , کاملا بر قفسه سینه ی بیمار اعمال نمی شود.
- خم شدن آرنج های احیاگر و عدم تسلط کامل بر بیمار. این عامل باعث خستگی احیاگر و عدم وارد آمدن فشار کافی بر قفسه ی سینه ی بیمارمیشود.باید کامل بر بیمار تسلط داشته و آرنج ها صاف باشند, همچنین احیاگر بایدکاملا بر بیمار عمود(90 درجه)باشد.
- گره نکردن دستان بر روی هم و متعاقب آن فشار انگشتان بر دنده های مجاور و شکستگی آنها. هرچند شکستن دنده در هنگام CPRاجتناب ناپذیر است , اما باید تا حد امکان از شدت آن کم کرد.دست ها باید کره کرده روی هم باشد و دست غالب زیرین ,همچنین با سینه کف دست بر موضع فشار وارد میکنیم.
- هایپر و نتیله کردن بیمار گاها یا اکثرا میبینیم شخصی که آمبوبگ ونتیله میکند,به سرعت و با حجم زیاد ونتیله نماید وغافل از اینکه این کار نتیجه عکس دارد ,زیرا باعث باروترومای ریه می شود و یا اینکه سیکل 30:2 را در هنگامی که بیمار اینتوبه شده است اجرا میکنند…. در صورتی که بیمار , لوله گذاری داخل تراشه شده است , باید در هر 6 الی 8 ثانیه بدون هماهنگی با فشردن قفسه سینه یک بار ونتیله کرد.
- شوک : سه شوک پشت سر هم یا وقتی شوک را وارد می نمایند ,ریتم را بلافاصله پایش میکنند. سه شوک پشت سر هم برای گایدلاین های گذشته بود و تحقیقات نشان داد که شوک های دوم و سوم هیچ تاثیر ندارند. همچنین هیچ گزارشی از تاثیر بلافاصله شوک مبنی بر نبض دار شدن بیمار یا برگشت حد اقل ریتم مناسب برای بقا وجود ندارد.اصول کار به این صورت است , پس از شوک,مبنی بر نبض دار شدن بیمار یا برگشت حداقل ریتم مناسب برای بقاوجود ندارد .اصول کار به این صورت است , پس از شوک , بلافاصله فشردن قفسه سینه شروع شود و5 سیکل 30:2یا مدت زمان 2 دقیقه CPR انجام شود و بعد از آن به مدت حداکثر 10ثانیه ریتم چک شود و در صورت شوک ایبل بودن ریتم, شوک داده شود در غیر این صورت سیکل های CPR ادامه میابد.
- داروی آتروپین که هنوزم همراه با اپی نفرین در آریتمی آسیستول تزریق میشود . در صورتی که اصلا نتیجه بخش نیست و در سال 2010از گایدلاین ها حذف گردیده است,زیرا آتروپین زمانی موثر خواهد بود که فعالیت الکتریکی قلب وجود داشته باشد.
- تجویز سرم به بیمار به صورت شوت…به دنبال هر تزریق 20 سی سی سرم نمکی داده می شود یعنی معادل 300 قطره اما باید توجه کرد در احیای قلبی , سرم بصورت FREEممنوع است زیرا توانایی پمپاژ ندارد لذا حجم زیاد در داخل دهلیز راست جمع می شود و به دنبال آن پرفیوژن کرونرها کم میشود.