نوروپاتی چیست ؟ علائم و انواع آن

نوروپاتی

فهرست مطلب

نوروپاتی دیابتی یکی از عوارض دیابت است که منجر به آسیب سیستم عصبی می شود. این یک بیماری پیشرونده است و علائم با گذشت زمان بدتر می شود. نوروپاتی زمانی اتفاق می افتد که سطوح بالای چربی یا قند در خون به اعصاب بدن آسیب می رساند.

این اختلال میتواند تقریباً هر عصب بدن را با طیف گسترده ای از علائم تحت تأثیر قرار دهد. اعصاب برای نحوه عملکرد بدن ضروری هستند. آنها به بدن انسان امکان می دهند حرکت کنند، پیام هایی در مورد احساس اشیا ارسال کنند و عملکردهای خودکار مانند تنفس را کنترل کنند. چندین نوع نوروپاتی وجود دارد. برخی اعصاب محیطی را درگیر می کنند، در حالی که برخی دیگر به اعصاب هماهنگ کننده اندام های داخلی مانند قلب، مثانه و روده آسیب می رسانند. به این ترتیب، می تواند بر بسیاری از عملکردهای بدن تأثیر بگذارد. بر اساس گزارش موسسه ملی دیابت و بیماری های گوارشی و کلیوی (NIDDK) حدود ۳۳ درصد افراد دیابتی به نوروپاتی مبتلا می شوند . در این مقاله، انواع مختلف، اثرات و خطرات نوروپاتی دیابتی را بررسی می کنیم.

انواع نوروپاتی

  1. نوروپاتی محیطی : می تواند منجر به از دست دادن حس در پا شود. چهار نوع اصلی نوروپاتی می تواند بر سیستم عصبی تأثیر بگذارد.
  2. نوروپاتی متقارن محیطی : پاها و دست ها را تحت تاثیر قرار می دهد. این شایع ترین نوع نوروپاتی دیابتی است.
  3. نوروپاتی اتونومیک : این در اعصابی رخ می دهد که عملکردهای غیرارادی بدن مانند هضم، ادرار یا ضربان قلب را کنترل می کنند.
  4. نوروپاتی پروگزیمال : این نووپاتی به شاخه های عصبی خاصی در بدن مانند دیواره قفسه سینه یا پاها آسیب می رساند.
  5. مونونوروپاتی : اینها می توانند بر هر عصب فردی تأثیر بگذارند.

علائم نوروپاتی

علائم و نشانه های نوروپاتی دیابتی معمولاً چندین سال طول می کشد تا ظاهر شوند. علائم و نشانه ها بستگی به نوع نوروپاتی و اعصابی دارد که بر آن تأثیر می گذارد، علائم نوروپاتی به نوع و اعصاب درگیر بستگی دارد.

علائم نوروپاتی محیطی عبارتند از

  • بی حسی
  • درد و سوزن سوزن شدن و احساس سوزش در انگشتان پا و انگشتان دست شروع می شود و سپس تا پاها یا بازوها ادامه می یابد.
  • از دست دادن تون عضلانی در دست و پا ،
  • عدم توانایی در احساس گرما، سرما یا آسیب جسمی از دست دادن تعادل مفصل شارکو ، اغلب در پاها،

نوروپاتی محیطی که پاها را تحت تأثیر قرار می دهد می تواند ایستادن و راه رفتن را برای فرد دشوار کند. و می تواند خطر افتادن را افزایش دهد.

نکته
هنگامی که یک فرد نمی تواند گرما، سرما یا آسیب را احساس کند، این می تواند منجر به مشکلات جدیدی مانند زخم های عفونی یا دیابتی شود. به عنوان مثال، یک تاول روی پا ممکن است تبدیل به یک زخم بزرگ شود، زیرا فرد در مراحل اولیه احساس درد نکرده است. با پیشرفت عفونت، قانقاریا می تواند سبب مشکلات بزرگتری برای فرد شود. در نهایت ممکن است منجر به قطع عضو آسیب دیده شود.

نوروپاتی اتونومیک

اثرات نوروپاتی اتونومیک عبارتند از

  1. دل درد و نفخ
  2. حالت تهوع
  3. یبوست یا اسهال
  4. هیپوگلیسمی، که در آن فرد اثرات سطوح پایین قند را احساس نمی کند
  5. مشکل در صحبت کردن یا بلعیدن
  6. احساس سیری بعد از خوردن مقدار کمی غذا ۶.استفراغ چند ساعت بعد از غذا خوردن
  7. افت فشار خون ارتواستاتیک (وضعیتی)
  8. احساس سبکی سر و سرگیجه هنگام ایستادن ۹.ضربان قلب سریعتر از حد طبیعی
  9. تعریق بیش از حد، حتی در دمای سرد یا در حالت استراحت
  10. مشکلات مثانه، به عنوان مثال، مشکل در تخلیه کامل مثانه هنگام ادرار کردن، که منجر به بی اختیاری می شود.
  11. اختلال عملکرد جنسی در مردان و زنان
  12. افتادگی قابل توجه صورت و پلک ها انقباضات و ضعف عضلات

نوروپاتی پروگزیمال

می تواند منجر به درد در قسمت پایین بدن، اغلب در یک طرف و ضعف در پاها شود.

علائم نوروپاتی فوکال بسته به عصب آسیب دیده می تواند بسیار متفاوت باشد. نوروپاتی فوکال و نوروپاتی کرانیال هر دو می توانند منجر به اختلالات بینایی مانند دوبینی شوند. افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی اغلب تا زمانی که علائم پیشرفته‌تر نشده باشد متوجه نمی‌شوند که به آن مبتلا هستند.

تشخیص نوروپاتی

  معاینه پا توسط افراد متخصص و پودیاتریست ها انجام می شود و ممکن است فشار خون بررسی شود. یک پزشک معاینه فیزیکی و معاینه پا را برای بررسی موارد زیر انجام می دهد

  1. رفلکس های مچ پا
  2. از دست دادن حس تغییرات در بافت پوست
  3. تغییر رنگ پوست
  4. سایر آزمایشات ممکن است شامل بررسی فشار خون و نوسانات ضربان قلب باشد.

اگر پزشک به نوروپاتی دیابتی مشکوک باشد، ممکن است آزمایش‌های تشخیصی مانند: الکترومیوگرام (EMG)، که فعالیت الکتریکی در عضلات را ثبت می کند . یک تست سرعت هدایت عصبی (NCV) که سرعت عبور سیگنال های القایی از اعصاب را ثبت می کند. علایم بیشتر انواع نوروپاتی دیابتی با گذشت زمان بدتر می شوند. اولین قدم برای افراد با هر نوع نوروپاتی  این است که قند خون را در محدوده  طبیعی کنترل و سطح فشار خون و کلسترول بالا را مدیریت کنند.

نکته
مدیریت سطح قند خون ، خطر نوروپاتی دیابتی را به حداقل می رساند.

بخش کلیدی درمان ، بر کاهش درد و مدیریت برخی از علائم تمرکز دارد. برخی از داروهای دارای تاییدیه و انواع فیزیوتراپی می توانند در کنار سایر درمان ها به کنترل درد نوروپاتی دیابتی کمک کنند. با این حال، آنها نمی توانند اعصاب را ترمیم کنند. افراد مبتلا همچنین باید از سیگار کشیدن خودداری کنند یا آن را ترک کنند .

داروهایی که می توانند به مدیریت درد کمک کنند عبارتند از

  • داروهای ضد تشنج
  • داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای
  • اپیوئیدها
  • داروهای مسکن غیر مخدر
  • نوروپاتی دیابتی می تواند منجر به تعدادی از عوارض پرخطر، از تغییرات ضربان قلب گرفته تا اختلالات بینایی شود.

عوارض احتمالی شامل از دست دادن حس در پاها است. این می تواند منجر به ناتوانی در احساس بریدگی یا زخم شود و در نتیجه ممکن است عفونت رخ دهد. عفونت درمان نشده در اندام می تواند منجر به نیاز به قطع عضو شود. عفونت های شدید مثانه و کلیه نیز ممکن است رخ دهد که باعث مشکلات سلامتی شود.

برای جلوگیری از عوارض نوروپاتی محیطی دیابتی، مراقبت خوب از پا ضروری است. افراد مبتلا به این عارضه باید هر روز پاهای خود را از نظر جراحت یا زخم بررسی کنند، سیگار کشیدن همچنین خطر مشکلات پا را در افراد مبتلا به انواع خاصی از نوروپاتی دیابتی افزایش می دهد. یک متخصص پا می تواند در مراقبت از پا کمک کند، و یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی می تواند در مورد ترک سیگار توصیه کند.

نکته مهم در افراد با نوروپاتی دیابتی

در نوروپاتی اتونومیک به دلیل اختلال در سیستم تعریقی و غدد متابولیسمی افراد دیابتی دچار خشکی  و ترک های پوستی در پا می شوند، بنابراین استفاده از پماد های مرطوب کننده و پانسمان های محافظ (بریر) بسیار مهم است؛ حفظ رطوب کافی برای پاها مهترین نکته در پیشگیری از ترک های پوستی و همچنین زخم های احتمالی می باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *