پلاسما در دندانپزشکیSeunghee Cha and Young-Seok Park

چکیده

این بررسی جنبه های معاصر کاربرد پلاسما در دندانپزشکی را توصیف می کند. مطالعات قبلی در مورد برنامه های کاربردی پلاسما به دو دسته، درمان سطح و برنامه های کاربردی مستقیم تقسیم شدند و به ترتیب بر اساس رویکرد مورد بررسی قرار گرفتند. در بررسی حاضر، اصلاح سطح ایمپلنت دندانی، افزایش کیفیت چسبندگی، افزایش پلیمریزاسیون، پوشش سطح و تمیز کردن پلاسما در موضوعات مربوط به درمان سطحی مورد بحث قرار گرفت. فعالیت های میکروبی اطفال، ضدعفونی کردن، ضدعفونی کردن کانال ریشه و سفید کردن دندان به عنوان برنامه های کاربردی مستقیم با سایر متفرقه ها مورد بررسی قرار گرفت. پلاسما فشار اتمسفری بدون دمای حرارتی خاصی است، زیرا توجه زیادی را به دلیل استفاده از آن در بافت های زنده به دست می آورد. دیدگاه های آینده نیز به طور خلاصه مورد بحث قرار گرفته است. اگرچه هنوز در بین دندانپزشکان محبوب نیست، پلاسما وعده داده شده در چندین بخش دندانپزشکی را نشان داده است و اکنون عصر جدیدی از دندانپزشکی پلاسما باز می شود.

1. معرفی

پلاسما، که به مراتب بیشترین ماده دولتی در جهان است، توسط سر کروک در سال 1879 شناسایی شد و اولین بار در سال 1929 به نام “پلاسما” توسط لانگمویر نامگذاری شد. پس از یک فاز طولانی در حال خواب، سیمزز نخستین بار از تخلیه پلاسما استفاده کرد برای ایجاد اوزون در اواخر دهه 1850، تحقیقات پلاسما به سرعت در حال پیشرفت بوده و به بخش های زیست پزشکی، محیط زیست، هوا فضا، کشاورزی و نظامی ارتقا یافت [2،3].

اگرچه امروزه استفاده از تکنولوژی پلاسما در بسیاری از زمینه ها بسیار محبوب است، اما روشن نیست که چه زمانی برای اولین بار در زمینه دندانپزشکی استفاده می شود. بخشی از آن است که پلاسما تقریبا در همه جا بوده و به تقریبا همه چیز در واقعیت مربوط است، بنابراین ما به آسانی نمی توانیم آن را تشخیص دهیم. شاید اولین کاربرد پلاسما در دندانپزشکی در فرایند تولید دندانپزشکی یا ضد عفونی شدن آن اتفاق افتاد. با این وجود، اوا استوفلز معتقد است اولین تحقیقات را با توجه به یک موضوع درمانی ممکن و در نتیجه پزشکی برای دندانپزشکی معرفی می کند [4،5].

همانطور که در پزشکی، کاربرد دندانپزشکی پلاسما فیزیکی عمدتا به دو رویکرد اصلی تقسیم می شود: 6 استفاده از تکنولوژی پلاسما برای درمان سطوح، مواد یا دستگاه ها برای دستیابی به ویژگی های خاص برای کاربردهای خاص بعدی، از جمله ضد عفونی، و دیگر کاربرد پلاسمای مستقیم در بدن یا در بدن انسان برای اهداف درمانی است؛ با این حال، طبقه بندی های واضح گاهی اوقات غیر ممکن است به دلیل همپوشانی. علاوه بر این، استفاده از پلاسما برای اهداف پزشکی می تواند براساس دما و فشار هوا که در آن تولید می شود، تقسیم شود.

در واقع، تولید پلاسما را می توان در فشار کم، جو و فشار بالا شناخت و دمای آنها می تواند متفاوت باشد. در حالی که پلاسما حرارتی پدیده طبیعی است، پلاسماهای غیر حرارتی از مصنوعی ساخته شده اند، که ترکیب و دما قابل تنظیم می باشند. امروزه پلاسما غیر حرارتی از لوازم خانگی زندگی روزمره مانند لامپهای صرفه جویی انرژی، صفحه نمایش تخت برای اهداف صنعتی مانند پیشگیری از پلیمر، اتمام سطحی، دفع و مدیریت آلودگی هوا استفاده می شود [6،7]. پلاسمای فشار اتمسفری غیر حرارت (NTAPP)، که گاهی اوقات به نام پلاسمای جو پلاسمای سرد (CAD) یا پلاسمای فشار پایین اتمسفر در دمای پایین، مزیت منحصر به فردی دارد که گسترش درمان پلاسما را به بافت زنده می دهد. بنابراین، تمام مطالعات مربوط به برنامه های کاربردی مستقیم از این نوع پلاسما استفاده می کردند، حتی اگر تنظیمات فردی متفاوت باشد. علاوه بر این، برخی از درمان های سطحی از NTAPP نیز در قالب برنامه های کاربردی صندلی استفاده می کنند. انواع مختلف دستگاه های پلاسما مانند پلاسمای مغناطیسی [nanosecond [8، سوزن پلاسما با فرکانس رادیویی [9]، برس پلاسما مستقیم جریان [10] و جت پلاسما [11] برای پلاسما فشار غیر دمای اتمسفر نسل. چالش مشترک برای تولید این پلاسماها مهار تابش نور به قوس انتقال در یک فضای است. انواع مختلف تخلیه از طرح های مختلف برای دستیابی به این هدف استفاده کرده اند [12]. این امر افقهای جدیدی را در زمینه دندانپزشکی به وجود میآورد که اندازه دستگاه به اندازه کافی کوچک است تا بتواند با دست نگه داشته شود.

در این راستا، این بررسی در حال حاضر استفاده از پلاسما در دندانپزشکی را اساسا بر اساس دو رویکرد، به عنوان مثال، درمان سطح و کاربرد مستقیم (جدول 1) گزارش می دهد. NTAAP، که در حال افزایش قابل ملاحظه ای است، در هر رویکردی در این گزارش با جزئیات بسیار مورد بحث قرار می گیرد.

2. درمان سطح

2.1 اصلاح سطح ایمپلنت به منظور بهبود osseointegration

درمان ترمیم با استفاده از ایمپلنت های دندانی به یک روش استاندارد در دندانپزشکی معاصر تبدیل شده است [13]. از آنجاییکه سطح ایمپلنت قسمت اول ارتباط برقرار کردن با میزبان است، در تلاش برای تسریع پاسخ اولیه به میزبان به ایمپلنت [14،15] مورد بررسی قرار گرفته است. منطق اصلاح آن بر تعامل ایمپلنت با بیوفیلد ها متمرکز است، که به طور مثبت تغییر آبشار رویدادهای منجر به بهبود استخوان و تعامل صمیمی با سطح می شود [16]. امکانات متعددی برای این منظور پیشنهاد شده و ارزیابی شده است [17-19]؛ با این حال، هیچ توافق در مورد اینکه کدام نوع زبری سطح و / یا ترکیب شیمیایی به اتمسفر بهینه می شود، وجود ندارد [22-22].

در میان این خواص، هیدرولیکی یا ایمنی سطح ایمپلنت اخیرا مورد توجه قرار گرفته است [23]. مطالعات قبلی تاثیر پلاسما بر روی سطوح تیتانیوم

نشان داد که این درمان قادر است چسبندگی سلولی را با تغییر زبری و مرطوب بودن سطح، که پس از قرار گرفتن در معرض پلاسما کاهش می یابد، [24، 25] بهبود می بخشد. این مطالعات در طی فرایند تولید، با استفاده از روش تخلیه تابشی در فشار کم استفاده شد. اخیرا صندلی NTAPP عملیاتی که بلافاصله قبل از قرارگیری ایمپلنت درگیر بود نیز گزارش شد [26،27]، که بیان کرد که درمان پلاسما زاویه تماس را کاهش داده و از گسترش سلولهای استئوبلاستیکی حمایت می کند. یکی از مزایای استفاده از درمان پلاسما این است که پس از درمان هیچ مانایی ندارد. بعضی تغییرات در مشخصات فیزیکوشیمیایی گزارش شده است، مانند انرژی آزاد سطحی، محتوای هیدروکربن و گروه های هیدروکسیل عملکردی [28].

مطالعات متعدد گزارش شده است که درمان پلاسمایی ایمپلنت های زیرکونیا، که به دلیل ویژگی های زیبایی شناختی آن، به عنوان جایگزینی برای ایمپلنت تیتانیوم معمولی، افزایش می یابد [29]. آنها همچنین افزایش هیدروفیلیت و افزایش osseointegration در آزمایشات in vitro و همچنین in vivo را نشان دادند [28،30].

سانتوس و همکاران بررسی تأثیر تبخیر بر سطح سطوح تیتانیوم بر جذب پروتئین پلاسما [31]. آنها هیچ تفاوتی بین سطوح تیتانیوم درمان نشده و تلطیف براق را در پروتئین جذب شده مشاهده نکردند. ترکیب این ترکیب تغییر کرد، اما این به تعاملات پروتئین-پروتئین و جذب پذیری رقابتی / وابسته مربوط می شود.

2.2 بهبود کیفیت چسبندگی

به عنوان یک عامل حیاتی در بهبود عملکرد کامپوزیت های دندانی، دندانپزشکی چسبناک از زمان اولین بوسیله بوونوکور [32] کشف شده است. برای اکثر اتصالات دندانی، یک مجموعه از پیوند معمولا از هر زیردریایی دندانی یا ترمیم های قبلی تشکیل شده است در حالی که مجموعه دیگری شامل ترمیم هایی مانند کامپوزیت، آمالگام یا سرامیک است [33]. چسبندگی بهینه می تواند زمانی حاصل شود که مواد چسبنده به صورت مخرب در سراسر سطح پیوند اعمال می شوند. به عبارت دیگر، مرطوب سازی مطلوب بستر با اشاره به این چسب به دست می آید [34].

سیستم های چسبندگی متعارف چندین روش برای بهبود رطوبت، استفاده از انرژی سطحی و افزایش زبری از طریق تکنیک هایی شامل آغازگرهای اچ-و-شستشو، اسید پرایمر، هیدروکسید اتیل متاکریلات (HEMA) و اشعه لیزر [35-38] استفاده کردند. به همین ترتیب، درمان پلاسما به عنوان یک روش جایگزین یا اضافی به خصوص در پیوند دادن ترمیم های سرامیکی معرفی شده است که برای رسیدن به آن سخت تر است.

به طور کلی اچینگ سرامیک فلدسپاتیک با اسید هیدروفلوئوریک و پوشش با عامل اتصال سیلان به عنوان یک پروتکل قابل اعتماد توصیه شده است [39،40]. با این حال، به دلیل اینکه این روش پیچیده است و نیازمند مواد شیمیایی سمی است، دیگر روش های باندینگ سرامیکی مانند پوشش سیلیکا معرفی شده اند [41،42]. به عنوان یک جایگزین برای افزایش چسبندگی در باند سرامیک دندان، پیشنهاد پلاسمای فشار اتمسفر پیشنهاد شده است [43]. این باعث افزایش چسبندگی با تولید گروه های کربوکسیل در سطح سرامیک می شود و نتیجه هیدرولیکی سطح را بهبود می دهد [44].

سطح غیر واکنشی زیرکونیا، که بعضی اوقات به عنوان “فولاد سرامیکی” نامیده می شود، مسئله سازگاری از مقاومت چسبندگی ضعیف به دیگر زیرساخت ها را نشان می دهد [45]. درمان سیلان برای استفاده

زیربنای بر پایه سیلیکا قابل استفاده نیست [46]. علاوه بر این، خود زیرکونیا شناخته شده است که هیدروفوب است و دارای غلظت سطح بسیار پایین OH گروه [47]. برای این پیوند پیچیده تر چندین روش دیگر پیشنهاد شده است [48،49]. درمان پلاسما نیز مورد آزمایش قرار گرفت و نتایج نشان داد که افزایش قابل توجهی از استحکام باند میکرو کشش به سطوح زیرکونیا زمانی که پلاسما غیر حرارتی به تنهایی یا در ترکیب با رزین مشاهده شد، مشاهده شد. بر اساس نتایج XPS، افزایش عنصر O و کاهش عنصر C بر روی سطح زیرکونیا پس از کاربرد پلاسما غیر حرارتی شناسایی شد [50]. تلاش دیگری برای استفاده از فلوراسیون پالس گزارش شده است که انتظار می رود هیدروکسیلینگ را در سطح افزایش دهد و واکنش پذیری بیشتری داشته باشد، بنابراین اجازه اتصال پیوندی بین سطح زیرکونیا و سیمان رزین وجود دارد [51]. یک گزارش نشان داد که قطبش بالا بر روی سطح زیرکونیا و تیتانیوم پس از کاربرد NTAPP [52] به دست آمد.

برای مینا، دنتین و کامپوزیت، چن و همکاران. آل [33] گزارش داد که سطح Super Hydrophilic را می توان به راحتی با استفاده از برس پلاسما بدون تاثیر بر خواص فله بدون توجه به هیدرولیکی اصلی به دست آورد. مطالعه دیگری نشان داد که درمان پلاسما سطح دیانای محیطی موجب افزایش استحکام اتصال بین فازی می شود، در حالی که بیش از 100 ثانیه درمان طولانی باعث کاهش استحکام پیوند میان فازی می شود [53]. با این حال، هیچگونه بهبودی در قدرت اتصال برای دنتین داخلی تحت درمان با پلاسمایی مشاهده نشد، که احتمالا به دلیل تغییرات ترکیب دنتین [54] بود.

همانطور که برای سطح پست، کاستا دنتز و همکاران. [55] نشان داد که درمان پلاسما به ترمیم پست کمک می کند اما بهبود چسبندگی واقعی بعد از پلاسمای آرگون مشاهده نشد. جالب توجه است، پس از درمان پلاسمای اتیلندیامین، تغییرات شیمایی قابل توجهی را نشان می دهد که نشان دهنده زبری بسیار بالا است. مطالعات نشان داده اند که درمان سطح پلاسما با اثر پیری مواجه است [56]، ی و همکاران. اثرات پیری پس از درمان سطحی با پلاسما غیر حرارتی را مشاهده کرد و گزارش داد که بهبود استحکام باند زمانی که پستهای فیبر پس از درمان با پلاسما به مدت 1 ساعت یا بیشتر در معرض هوا قرار گرفتند [57] ناپدید شد.

2.3 افزایش پلیمریزاسیون

پلاسما همچنین پلیمریزاسیون را منجر می شود [58]؛ پلیمرهایی که با قرار گرفتن در معرض پلاسمای سنتز شدهاند، نشانگر پیوند بالا و درجه بالای پلیمریزاسیون هستند [59]. برای رزین های کامپوزیت، واحدهای پوسیدگی قوس پوسیدگی به دلیل مدت زمان خردایش آنها نسبت به واحدهای متعارف محبوب هستند [60،61]. با این حال، خصوصیات پلیمریزاسیون آنها کمتر از مطلوب است [62]. به تازگی، برس پلاسما غیر حرارتی در پلیمریزاسیون چسب های خود اتیکت با اثرات منفی آب بر میزان تبدیل نمونه های پلاسمایی موثر بوده است [63].

2.4. پوشش سطح

تغییر در بافت سطح یا ویژگی توپوگرافی نانومواد می تواند پاسخ سلولی برای ایمپلنت تیتانیوم را تحت تأثیر قرار دهد [25]. پاشش پلاسما، که یکی از محبوب ترین تکنیک های پوششی برای ایمپلنت هاست، می تواند به عنوان یک نوع درمان پلاسما مورد توجه قرار گیرد، اما گزارش شده است که این مشکلات از قبیل لکه برداری [64] است. چندین روش دیگر از روش های پوشش نازک با استفاده از پلاسما برای افزایش osseointegration معرفی شده اند.

برخی از وعده هایی مانند نیترید پلاسما [15،65]، پوشش های اکسید نیترید تیتانیوم [66]، هگزامتیلی دی سیلوکسان پلیمریزاسیون [67]، آللیلین پلیمریزاسیون پلاسما [68] و پلاسما پلی مرید آکرلیک اسید [69]. فیلم های تشکیل شده توسط پلیمریزاسیون پلاسما به طور کلی از پینوئل ها خالی است، دارای درجه قویی از مواد متنوع متنوعی هستند و مقاومت بیشتری نسبت به مواد شیمیایی و فیزیکی به دلیل ساختار متقابلشان دارند [70].

پوشش پس از سطح فیبر پس از ته نشست بخار شیمیایی با استفاده از تخلیه درخشش [71-73] مورد بررسی قرار گرفت. یووریچ و همکاران گزارش داد که درمان به نظر می رسد استحکام باند کششی بین پست و کامپوزیت را افزایش دهد [74]. چندین مواد میکرو کامپوزیت و سرامیک با پوشش های نازک با پلاسما پوشش داده شده اند و احتمال کاهش چسبندگی باکتری ها برخی از وعده ها را نشان می دهد [75].

2.5. تمیز کردن پلاسما

در مقایسه با روش های معمول تمیز کردن، مانند استفاده از حلال ها یا مواد شیمیایی مضر، تمیز کردن پلاسما باقی نمی ماند و در هنگام بهینه سازی، به طور معمول تنها CO2، H2O و N2 را به عنوان ضایعات گاز تولید می کند. درمان پلاسما گاز دارای مزایای بالقوه عدم وجود اثرات باقی مانده سمی، کاهش زمان گردش و کاربرد آن برای استریلیزاسیون دستگاه های حساس به حرارت و رطوبت است [76،77]. اثربخشی آن به استفاده از آن به عنوان یک روش ضدعفونی کننده از عوامل شیمیایی و جنگهای زیستی یا اسپورها منجر شده است [78،79].

درمان دندانپزشکی اغلب می تواند آلودگی متقابل بین بیماران دندانپزشکی و دندانپزشکان را از طریق ابزارها و مواد و نیز مواد مرطوب کننده و تکنسین های دندان پزشکی ایجاد کند (80-82). فایل های اندودنتیستی آلوده به مدت کوتاهی به پلاسما اکسیدی آرگون با فشار کم نشان داد که میزان مطلوب مواد پروتئینی در یک مطالعه اولیه کاهش می یابد اما متاسفانه مدت زمان دقیق آن مشخص نشده است [83]. در یک آزمایش با استفاده از الماس بور و مواد تشخیصی سیلیکون، واحد کلونی تشکیل شده به طور قابل توجهی برای هر دو Escherichia coli و Bacillus subtilis پس از درمان با پلاسمای هوا غیر دمای حرارتی کاهش می یابد [84]. نقش پلاسما فشار پایین اتمسفر و چشم انداز آینده در بررسی McCombs به خوبی مورد بحث قرار گرفت [85].

2.6 متفرقه

علاوه بر نقش ضد عفونی کننده تمیز کردن پلاسما بر روی مواد برداشت الاستومری، درمان پلاسما به منظور افزایش قابلیت رطوبت [86] گزارش شده است. رطوبت مواد مرطوب مورد نیاز مهمی برای باز تولید دقیق ساختارهای داخل وریدی است، زیرا به طور مستقیم با کیفیت ریخته گری سنگ و به همین ترتیب قابلیت رفع پروتز همراه است [87]. خواص سطحی چندین ماده ی برداشت کننده ی الاستومری آلوده به بزاق پس از تمیز کردن پلاسما بررسی شد و افزایش کلی در سطح کشش سطحی افزایش پیدا کرد و همچنین افزایش قابلیت اطمینان همه مواد نیز مشاهده شد [88،89].

استوماتیت دندانی توسط چسبندگی کاندیدا آلبیکنس به سطح دندانی به دست می آید [90]؛ درمان پلاسما با توجه به پتانسیل آن برای کاهش این موضوع مورد بررسی قرار گرفت.

چسبندگی [91،92]. با این وجود نتایج حاصل از پارامترهای مختلفی که در درمان پلاسما مورد استفاده قرار می گیرند موافق نیستند.

به عنوان یک روش پلیمریزاسیون از فیبر شیشه ای برای بهبود مکانیک، پلاسما مورد بررسی قرار گرفت و برخی از قول ها در افزایش مقاومت خمشی رزین پایه دندان مصنوعی را نشان داد [93]. در مقابل، چسبندگی بین آلیاژ کبالت-کروم و رزین اکریلیک خودکفایی با استفاده از درمان پلاسما در نمونه های پروتز متحرک حذف نشد [94]. جوشکاری گاز مستقل تنگستن، یکی از انواع قوس پلاسما، نتایج بهترتری نسبت به لحیم کاری یا جوشکاری لیزر ارائه می دهد [95].

3. نرم افزار پلاسما مستقیم

3.1 فعالیت های میکروبی اطفال

اثرات ضد باکتری پلاسمای سرد برای بسیاری از میکروارگانیسم ها در مطالعات متعدد نشان داده شده است [8،96-102]. با این حال، برخی مطالعات نشان داده اند که باکتری های باکتریایی به طور کامل توسط پلاسما سرد نابود نمی شوند [103،104]. روشهای ضدعفونی و تهویه سطوح داخل وریدی در زمینه دندانپزشکی بسیار مهم هستند. پلاسما سرد از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا آسیب های گرما به پالپ دندان باید مانع شود [105]. حذف دنت پوسیدگی به عنوان جایگزینی برای حفاری معمولی پیشنهاد شده است [4،5]. ضد عفونی استریپتوکوک موتان در محیط آزمایشگاهی بر روی صفحات آگار [106] نشان داده شده است. کاهش قابل توجهی از میکروارگانیسم های دهانی که به تکه های دندنی رسیده اند نیز با استفاده از پلاسما گزارش شده است [105]. تأثیر استریلیزاسیون به علت وجود گونه های اکسیژن واکنشی بود [107].

در محیط شفاف واقعی، میکرو ارگانیسم ها به صورت یک بیوفیلم وجود دارد و نه در حالت پلانکتونی. بیوفیلم خوراکی ایجاد شده و بالغ یک جامعه سه بعدی ساختار یافته از بسیاری از گونه های میکروبی است [108] و مربوط به پوسیدگی و بیماری پریودنتال است [109]. به عنوان مثال، پلاک دندان، یک زیستی بر روی سطح دندان، شامل جوامع پیچیده از باکتری های دهانی با صدها گونه موجود است [110]. علاوه بر این، بیوفیلم ها نیز بر روی سطوح مصنوعی در حفره دهان مانند پروتزهای ایمپلنت یا [111] وجود دارد. بنابراین، تغییری در مدل تحقیق از پلانکتون به بیوفیلم وجود داشت و اثرات پلاسمای غیر حرارتی بر روی مدل های بیوفیلم مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات متعدد نشان داد که نتایج ناقص، اما بسیار امیدوار کننده [112،113].

3.2 ضدعفونی کردن

تحقیقات در بهبود پذیرش بیولوژیک و استخوان سازی ایمپلنت دندان ها موفق بوده اند. با این حال، موفقیت طولانی مدت آن به دلیل بیماری های پروتز ایمپلنت ناشی از تشکیل بیوفیلم ها هنوز به چالش کشید [114]. ضدعفونی سطوح ایمپلنت یک روش اساسی در مدیریت بیماریهای پروتز ایمپلنت است [115]، اما همچنان یک چالش است.

مطالعات متعددی در مورد اثربخشی ضدعفونی کردن روش های مکانیکی، شیمیایی و فیزیکی منتشر شده است [116-118]. تمام تکنیک ها دارای مزایا و معایب هستند و هیچ تکنیک تنها یک راه حل قانع کننده برای این مسئله ایجاد نمی کند [119]. Biofilms نقش مهمی را در پاتوژنز بیماری های مختلف دهان، به خصوص mucositis پری ایمپلنت بازی می کنند. در مطالعات اخیر، استفاده از NTAPP برای حذف پیشنهاد شده است.

از بیوفیلم ها به طور کلی [120] و برای درمان هر دو موکوزیت پروین ایمپلنت و پری ایمپلنت به طور خاص [121-123].

مکانیسم ها به وضوح روشن نیستند، اما می توانند به طور کلی به دو مورد فرض شوند: یک نسل از گونه های واکنشی مانند رادیکال های اکسید، اکسیژن، نیتروژن و نیتروژن است [124،125] و دیگری اثر اچینگ پلاسما بر روی بیوفیلم ها در طی فرایند شیمیایی اکسیداسیون [120]. اگر چه تخریب فیزیکی با سوزاندن نیز پیشنهاد شده است، فکر نمی شود مربوط به آن است، زیرا NTAPP دارای درجه حرارت زیر 401 درجه سانتیگراد است [126].

3.3. ضد عفونی کانال ریشه در درمان اندودنتیکس

ضد عفونی کانال ریشه می تواند به عنوان یک نوع خاص از ضد عفونی شدن در نظر گرفته شود. با این حال، به طور جداگانه به عنوان یک موضوع واحد در این بررسی به دلیل اهمیت آن در روش های اندودنتیتی برای نتیجه موفق و ماهیت سختی ریشه کن کردن میکرو ارگانیسم های کانال ریشه با توجه به ویژگی های بیولوژیکی و هندسی آن است. سیستم کانال ریشه دندان، ساختارهای پیچیده ای مانند استراق سمع، ضربات، دلتاها، بی نظمی ها و به ویژه لوله های دندانی دارد [127]. گزارش شده است که باکتری ها می توانند لوله های دندانی را به اندازه عمق 500-1000 میکرومتر وارد کنند [128].

روش های مختلفی نظیر تمیز کردن مکانیک، آبیاری، اشعه لیزر، سونوگرافی و کاربرد هیپوکلریت و سایر ترکیبات ضد باکتریایی انجام شده است [129-133]. با این حال، حذف میکروارگانیسم های باقی مانده به ویژه درون زیست فیلم هنوز یک کار چالش برانگیز است و تحقیقات بالینی نشان می دهد که در هنگام عفونت های معمولی حدود 10 درصد از شکست های درمان وجود دارد [134،135].

از آنجایی که عفونت های اندودونتیک مداوم توسط Enterococcus faecalis [136،137] ایجاد می شود، با استفاده از این میکرو ارگانیسم، مطالعات متعددی در این زمینه گزارش شده است [138-143]. آنها نتایج بسیار مثبتی را پس از استفاده از NTAPP به تنهایی و یا با رویکردهای معمول نشان داده اند که نشان می دهد NTAPP به عنوان یک فاز گاز قادر به رسیدن به عمق کانال پیچیده است. بنابراین، هنگام استفاده از NTAPP یک مزیت منحصر به فرد از تماس مستقیم با باکتری ها وجود دارد که اجباری اما غیرممکن است با روش های معمول. غیرفعال موثر E. faecalis به چندین مکانیسم، مانند گونه های هیجان زده، ذرات شارژ و اشعه ماوراء بنفش نسبت داده شده است. در میان این مطالعات، چندین مطالعه نشان داد که گونه های اکسیژنی واکنشی نقش حیاتی در هر دو فعال شدن باکتری ها دارند [144،145] و اثرات بیولوژیکی آن در ماتریس بین سلولی [146].

3.4. سفید کردن دندان

سفید کردن دندان به یک زیبایی شناخته شده در دندانپزشکی تبدیل شده است. هیدروژن پراکسید (H2O2) یک ماده سفید کننده وسیع است که موثر و ایمن است [147]. سیستم های سفید کننده درون دفتر معمولا از یک ژل سفید کننده H2O2 30-44٪ و یک منبع نور با شدت بالا استفاده می کنند [148،149]. منبع نور میتواند با گرم کردن H2O2 و سپس سفید شدن را افزایش دهد، اما این مکانیزم تا به حال تایید نشده است. استفاده از نور [150] یا ممکن است [151] به طور قابل توجهی بهبود کارایی سیستم سفید کننده. درمان پلاسما به عنوان یک روش مرسوم به عنوان مکمل به شمار میرود، زیرا این روش بدون آسیبهای حرارتی از سفید کننده موثری برخوردار است [152،153]

3.5 متفرقه

کوبان و همکاران یک برنامه کاربردی جالب مستقیم NTAPP که کاهش زاویه تماس سطوح دندان بدون درمان را گزارش کرد و موجب گسترش بهتر استئوبلاست ها در دنتین شد. این نتایج ممکن است برای بهینه سازی بازسازی پریودنتال در آینده استفاده شود [154]. با توجه به Miletic و همکاران. [155]، تعامل NTAPP با سلول های بنیادی مزانشیمی لگن پریودنتال انسانی نشان داد که NTAPP مهاجرت سلول ها را مهار می کند و برخی از قطعات را ایجاد می کند، بدون تأثیر بر زندگی آنها. علاوه بر این، پلاسما به طور قابل توجهی تسریع در تکثیر سلول ها، اما تمایز ژنتیکی خود را ارتقا داد. مسئله این است که چگونه عمق نفوذ پلاسما به یک بیوفیلم می تواند توسط چندین محقق بررسی شود [156،157]. در میان آنها، پی و همکاران [157] نشان داده شده است که لایه بیوفیلم E.fecalis با ضخامت 25.5 میلیمتر با NTAPP نفوذ کرده است، که تاکنون عمیق تر است. استفاده همزمان از مواد پلاسما و ضدعفونی کننده، افزایش اثربخشی درمان را بر روی بیوفیلمهای دندانی در آزمایشگاهی نشان داد [158].

4. بحث و نتیجه گیری

مطالعه پلاسما، زمینه های مختلف علوم مانند فیزیک، شیمی، زیست شناسی و مهندسی را به هم پیوند می دهد و اخیرا در تلاش های پژوهشی خود، پزشکی و دندانپزشکی را در بر می گیرد. با این حال، دندانپزشکان حتی اگر بخواهند از پلاسما در عمل روزانه استفاده کنند، مانند برنامه های الکترو جراحی برای حذف بافت، کوری و پاشش پلاسمای اپی تیتانیوم استفاده می کنند.

تحقیقات متعددی در زمینه استفاده از تکنولوژی پلاسما در زمینه دندانپزشکی ارائه شده است. استفاده از پلاسما در دندانپزشکی، منافع منحصر به فردی را نسبت به روشهای معمول نشان داد و معرفی NTAPP توجه زیادی را به خود جلب کرد [159]. به دلیل دمای پایین آن در شرایط جو، می توان آن را به طور مستقیم بر روی یا در بافت های انسانی استفاده کرد. بسیاری از بیماری های دهان مانند پوسیدگی دندان و پریودنتیت عفونت هستند و اثر ضد باکتری پلاسما می تواند جایگزین جراحی معمولی یا استفاده از آنتی بیوتیک ها شود. این مسئله مشکلات مقاومت را ایجاد نمی کند و همچنین باقی مانده های سمی ندارد. علاوه بر این، می تواند بر برخی از پیچیدگی های آناتومیک در درمان اندودنتیتی غلبه کند. گذشته از این، چندین کاربرد بیولوژیکی در حال حاضر مورد توجه است، مانند افزایش هیدرولیکی سطح، اثرات بر روی سلول های انسانی و سفید کردن دندان. حتی تحویل داروهای پلاسما در بافت دندانی به عنوان یک احتمال جدید در آینده پیش بینی شده بود [160].

در حال حاضر، نتیجه گیری روشن هنوز به دست نیامده است و اثرات NTAPP بر سلول های انسانی و غیر انسانی مستلزم اکتشاف بیشتر [McComb] است. علاوه بر این، مطالعات پروتکل های غیر استاندارد شده را که تقریبا در همه موارد متفاوت بود، انجام دادند. بنابراین، مقایسه و تفسیر نتایج دشوار است. ممکن است این سردرگمی وجود داشته باشد، زیرا اکنون دوره دوران رشته جدید دندانپزشکی پلاسما است. با این وجود، پیشرفت فن آوری هایی که دندانپزشکی موازی پلاسما مطمئنا به این سردرگمی در آینده نزدیک برسد. در عین حال، نیاز به مطالعات بیشتری در مورد مطالعات in vivo و در نهایت مطالعات بالینی وجود دارد تا درمان پلاسما به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گیرد. رابط کاربر پسند و اندازه جمع و جور تجهیزات محبوبیت بیشتری به دست می آورند، اگر چه تولید کنندگان به تازگی دستگاه های دست ساز مناسب را برای کلینیک آزمایشگاهی ارائه نمی دهند.درک بیشتر در مورد مکانیزم های سلولی و مولکولی نیز می تواند به محققان و پزشکان در مورد کاربرد های آینده کمک کند.

تقدیرنامه ها:

این تحقیق توسط برنامه تحقیقاتی علوم پایه از طریق بنیاد ملی تحقیقات کره (NRF) که توسط وزارت علوم، ICT و برنامه ریزی آینده (NRF-2012R1A1A1001758) تأمین شده بود، پشتیبانی شد.

منابع:

1. Crookes W. در طیف سنجی ماده تابشی: روش جدیدی از تجزیه و تحلیل طیف. Proc R Soc. 1983؛ 35: 262-7.
2. Heinlin J، Isbary G، Stolz W، Morfill G، Landthaler M، Shimizu T، و همکاران. برنامه های کاربردی پلاسما در پزشکی با تمرکز ویژه در پوست. J Eur Acad Dermatol Venereol. 2011؛ 25: 1-11. [PubMed: 20497290]
3. Heinlin J، Morfill G، Landthaler M، Stolz W، Isbary G، Zimmermann JL، و همکاران. پزشکی پلاسما: برنامه های کاربردی در پوست درمانی. J Deutsch Dermatol Ges. 2010؛ 8: 968-76.
4. Stoffels E، Flikweert AJ، Stoffels WW، Kroesen GMW. سوزن پلاسما: یک منبع پلاسمای جوهر ناپذیر برای درمان سطح خوب مواد زیستی. منابع پلاسما Sci Technol. 2002؛ 11: 383-8.
5. Sladek REJ، Stoffels E، Walraven R، Tielbeek PJA، Koolhoven RA. درمان پلاسما حفره های دندانی: یک مطالعه امکان سنجی. IEEE Trans Plasma Sci. 2004؛ 32: 1540-3.
6. von Woedtke T، Metelmann HR. سرمقاله Clin Plasma Med. 2013؛ 1: 1-2.
7. Samukawa S، Hori M، Rauf S، Tachibana K، Bruggeman P، Kroesen G، و همکاران. J Phys D. 2012؛ 45: 253001.
8. Laroussi M، Lu X. پلاسمای پلاسمای فشار دمای اتمسفر اتاق برای کاربردهای بیومدیکال. Appl Phys Lett. 2005؛ 87
9. Stoffels E، Kieft IE، Sladek REJ، ون دم Bedm LJM، EP Van der Laan، Seinbuch M. سوزن پلاسما برای درمان درون طبیعت: پیشرفت ها و دیدگاه های اخیر. منبع فن آوری پلاسما. 2006؛ 15: S169-80.
10. یو QS، هوانگ C، Hsieh FH، Huff H، Duan YX. اثرات استریلیزاسیون برس پلاسما سرد اتمسفر. Appl Phys Lett. 2006؛ 88: 013903.

برای دریافت اطلاعات بیشتر با شماره 88352600 تماس بگیرید.