نقش اکسیژن تراپی در ترمیم زخم

نقش اکسیژن تراپی در ترمیم زخم

نقش اساسی اکسیژن تراپی موضعی در روند بهبودی زخم به خوبی مشخص شده است و پیشرفت های اخیر نقش اکسیژن رسانی موضعی را در افزایش روند های ترمیمی زخم کاملا نشان داده است، زخم پای دیابتی (DFU) یک عارضه بسیار مهم و یک مشکل اساسی از نظر هزینه های مالی و اجتماعی در جوامع می باشد هدف از این نوشته این است که درمانگران و کادر درمان از نقش مهم اکسیژن ترامی موضعی دز ترمیم زخم های بیماران پای دیابتی به خوبی آگاه شوند. همچنین نشان دا ده شده که استفاده از اکسیژن تراپی موضعی تعداد جلسات پانسمان ها و هزینه های درمانی را به طور چشمگیر کاهش داده و این از نظر مالی به صرفه خواهد بود.

تخمین زده شده است که حدود ۴۲۲ میلیون نفر در جهان ( یعنی چیزی حدود ۵/۸ درصد ) مبتلا به دیابت هستند(WHO 2019) و از هر چهار نفر مبتلا به دیابت یک نفر در طول دوره زندگی خود در معرض خطر ابتلا به زخم پای دیابتی (DFU) است. (Armstrong et al, 2017) همه ی زخم های دیابتی در همان ابتدا پیچیده و یک بیماری جدی شناخته شده از نظر هزینه های مالی و میزان مرگ و میر و شیوع می باشد. همچنین زخم پای دیابتی یک مشکل اساسی همراه با مرگ و میر است که زندگی افراد را بسیار تحت تاثیر قرار می دهد.

زخم پای دیابتی همچنین تاثیرات قابل توجهی بر کیفیت زندگی بیماران دارد ، به عنوان مثال از طریق کاهش تحرک ، از دست دادن استقلال و ویزیت های متعدد از کلینیک، بسیاری از بیماران مبتلا به DFU سطح دردی را گزارش می کنند که بر فعالیتهای روزمره فرد تأثیر می گذارد و خواب را مختل می کند، خطر عود زخم پای دیابتی بسیار زیاد است: بیماری که تجربه زخم.پای دیابتی را دارد احتمال اینکه مجدد بعد از ۳ سال دچار زخم پای دیابتی شوند حدود ۱۷-۶۰ درصد می باشد. (آرمسترانگ و همکاران ، 2017).

درمان زخم های پای دیابتی هزینه بر و اغلب خطر افزایش عوارض آن مانند:

• عفونت
• قطع عضو
• تاخیر در بهبودی زخم

حدود 50٪ از DFU ها عفونی می شوند و تقریباً ۲۰ درصد از این موارد منجر به قطع عضو می شود و هزینه های جراحی نیز اضافه می شود (وو و همکاران ، 2007) حدود ۲۰ درصد از این بیماران دچار عفونت و فقطع عضو مجدد و نیز نیمی از آنها طی پنج سال آینده خواهند مرد.
DFU همچنین نشان دهنده بروز بیماری هایی مثل

• سکته قلبی
• مشکلات کلیوی
• مشکلات بینایی ( رتینو پاتی ) است. (Skrepnek و همکاران ، 2017).

برآورد هزینه ها

مطالعه بار بیماری DFU نشان دهنده هزینه های زیاد و فزاینده ای است:

به طور کلی برای مراقبت های درمانی از زخم در انگلیس 4.5-5.1 میلیارد پوند تخمین زده می شود (مهمان و همکاران ، 2015).

درمان زخم های پای دیابتی و بویژه عوارض ناشی از آن و هزینه ها در حال افزایش است به طوری که هزینه های مربوط به دیابت در ایالات متحده و اروپا به ترتیب تقریباً با 9 تا 13 میلیارد دلار آمریکا و هر سال به 10 میلیارد پوند افزایش می یابد
(پرومپرز و همکاران ، 2008؛ رایس و همکاران ، 2014)

افزایش بار اقتصادی-اجتماعی و ارائه مراقبت های استاندارد در درمان DFU در حال تبدیل شدن به یک چالش جهانی است و این در حالی ایت که باید کلیه امور اجتملی بیماران نیز مد نظر باشد.

مراقبت های بهداشتی مبتنی بر ارائه بهترین خدمات و دریافت بهترین نتایج با وجود منابع قابل دسترس می باشد و هدف اصلی صرفه جویی در هزینه نیست ، بلکه دستیابی به بهترین نتیجه برای هر بیمار با وحود منابع قابل دسترس است.

در واقع بهینه سازی هزینه ها و ارایه بهترین مراقبت های سلامتی در کمترین زمان ودریافت بهترین نتایج هدف اصلی پیشرفت های کنونی می باشد.

نقش اکسیژن در ترمیم زخم

اکسیژن بافتی برای ترمیم زخم حیاتی است (Wounds UK، 2017). از,طریق اندازه گیری اکسیژن از راه پوست که (TcPO2) نام دارد می توان برای پیش بینی احتمال بهبودی و خطر قطع عضو در DFU استفاده کرد:
مقدار اکسیژن بافت با احتمال بهبودی زخم ارتباط مستقیم دارد (وانگ و همکاران ، 2016).
بیماران دیابتی دو برابر بیشتر از دیگر بیماران که دیابت ندارند در معرض ابتلا به بیماری های شریانی محیطی (PAD) هستند (Wounds International، 2013).

این تأثیر قابل توجهی در عوارض DFU دارد و با عوارض شدید تری همراه است، از جمله:

• احتمال بهبودی کمتر
• زمان بهبودی طولانی تر
• احتمال عود بیشتر است
• خطر افزایش سایز زخم و همچنین قطع عضو اندام
• مرگ و میر بالقوه بالاتر (آرمسترانگ و همکاران ، 2011).

با این حال ، بسیاری از بیماران مبتلا به DFU با توجه به عوارض ناشی از PADکاندید های مناسبی برای جراحی مجدد عروق نیستند:

• تأخیر در مراجعه
• ایسکمی مزمن مرتبط با PAD
• آسیب بافتی برگشت ناپذیر (یو و همکاران ، 2016).

شواهد و پیشرفت های جدید نشان می دهند که ممکن است اکسیژن تراپی موضعی تاثیرات قابل توجه و چشمگیری در ترمیم و بهبودی زخم ها داشته باشد.
(هاردینگ ، 2016؛ یو و همکاران ، 2016).

مدیریت زخم های پر چالش

کمبود اکسیژن در زخم حیاتی است و می تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از مسائل از مرتبط با زخم مانند تاخیر در بهبودی می شود و می تواند سبب افزایش خطر ابتلا به عفونت بیشتر شود به خصوص که در افراد مبتلا به زخم پای دیابتی این مساله اهمیت بیشتری دارد، با این وجود پیشرفت های نو آورانه در صدد آن است تا با اکسیژن تراپی موضعی مشکل ایسکمی بافتی را جبران و زمان بهبودی زخم را کاهش دهد (Wounds UK، 2017).

نقش اکسیژن تراپی در ترمیم زخم

اثرات هیپوکسی بافتی	تاثیر بر روند بهبودی زخم
کاهش اکسیژن در متابولیسم های سلولی	توانایی سلول در تامین انرژی کاهش یافته و سنتز پروتیین ها و DNAوRNA مختل می شود.
کاهش تولید و ساخت فیبروبلاست ها	کاهش فیبروبلاست ها برابر است با کاهش میزان سطح کلاژن ها در موضع؛ عدم تبدیل فیبروبلاست به میوفیبروبلاست (نوعی بلاست) که نقش اساسی دربسته شدن زخم ها دارد.
کاهش مواد آنتی میکروبیال	کاهش سطح اکسیژن بافتی باعث می شود که سیستم ایمنی ضعیف شده و زخم در معرض عفونی شدن قرار بگیرد، رشد باکتری ها خود هوازی و با مصرف اکسیژن است که خود سبب بدتر شدن هیپوکسی می شود.
التهاب مزمن	افزایش میزان پروتئاز ها با تخریب ماتریکس خارج سلولی سبب تاخیر در بهبودی زخم ها می شود.

References

Armstrong DG, Cohen K, Courric S et al (2011) Diabetic foot ulcers and vascular insufficiency: our population has

changed but our methods have not. J Diabetes Sci Technol 5(6): 1591-5

Armstrong DG, Boulton AJM, Bus SA (2017) Diabetic foot ulcers and their recurrence. New Eng J Med 376: 2367-75

Bradbury S, Price P (2011) The impact of diabetic foot ulcer pain on patient quality of life. Wounds UK 7(4): 32-49

Brennan MB, Hess TM, Bartle B et al (2017) Diabetic foot ulcer severity predicts mortality among veterans with type 2

diabetes. J Diabet Complications 31(3): 556-61

Chadwick P, Armstrong DG (2017) Local management of diabetic foot ulcers Made Easy. Wounds International.

Available online at: http://www.woundsinternational.com/made-easys/view/local-management-of-the-diabeticfoot-made-easy (accessed 2.03.2018)

Guest JF, Ayoub N, McIlwraith T et al (2015) Health economic burden that wounds impose on the National Health

Service in the UK. BMJ Open 5: e009283

Harding K (2016) The essential role of oxygen in wound healing. Presentation. Wounds UK, Harrogate

Inotec AMD Ltd. Data on file

Jones NJ, Curran G, Ivins N et al (2016) An economic evaluation comparing the cost of Natrox therapy versus standard

care in the management of diabetic foot ulceration. Poster presentation

Jupiter DC, Thorud JC, Buckley CJ, Shibuya N (2016) The impact of foot ulceration and amputation on mortality in

diabetic patients. I: From ulceration to death, a systematic review. Int Wound J 13: 892-903

Kaufman H (2016) A new approach in oxygen wound therapy: an overview of NATROX experience in Israel. Abstract

and presentation. World Union of Wound Healing Societies, Florence

Prompers L, Huijberts M, Schaper N et al (2008) Resource utilization and costs associated with the treatment of

diabetic foot ulcers. Prospective data from the Eurodiale Study. Diabetologica 51: 1826-34

Rice JB, Desai U, Cummings AKG et al (2014) Burden of diabetic foot ulcers for Medicare and private insurers. Diabetes