بخیهها ابزارهای پزشکی هستند که توسط پزشکان و جراحان برای بستن زخم استفاده میشوند. باتوجه به شرایط شما، پزشک از تکنیک و ماده بخیه مناسب برای بخیه زدن زخم استفاده میکند. هنگامی که پزشک شما زخمی را بخیه میزند، از یک سوزن متصل به یک طول نخ برای بخیه زدن زخم استفاده میکند. در حوزه پزشکی و درمان، بخیهها یکی از حیاتیترین ابزارها در بهبود زخمها و جراحیها هستند. بدون استفاده از نخ بخیه مناسب، ترمیم بافتها و بهبودی زخمها میتواند به چالش بزرگی تبدیل شود. در این مقاله، به بررسی انواع مختلف بخیهها و نخهای بخیه میپردازیم تا انتخابی آگاهانه و کاربردی برای هر موقعیت درمانی داشته باشید.
انواع بخیهها و کاربرد هر یک
انواع مختلف بخیه را میتوان به روشهای مختلف طبقهبندی کرد.
1. مواد بخیه را میتوان به عنوان قابل جذب یا غیرقابل جذب طبقهبندی کرد.
- بخیههای قابل جذب نیازی به برداشتن توسط پزشک ندارند. این به این دلیل است که آنزیمهای موجود در بافتهای بدن شما به طور طبیعی آنها را هضم میکنند.
- بخیههای غیرقابل جذب برای مواقعی استفاده میشوند که نیاز به حمایت طولانیمدت از بافت باشد. این بخیهها باید پس از مدتی از بدن خارج شوند و عمدتاً در بخیههای سطحی و خارجی کاربرد دارند.
2. مواد بخیه را میتوان بر اساس ساختار واقعی مواد طبقهبندی کرد.
- بخیههای تک رشتهای از یک نخ واحد تشکیل شدهاند. این به بخیه اجازه میدهد تا راحتتر از طریق بافتها عبور کند.
- بخیههای بافته شده از چندین نخ کوچک بافته شده با هم تشکیل شدهاند. این میتواند به امنیت بهتر منجر شود، اما با هزینه افزایش پتانسیل عفونت.
3. بخیهها را میتوان بر اساس مواد از مواد طبیعی یا مصنوعی طبقهبندی کرد.
با این حال، از آنجایی که تمام مواد بخیه استریل میشوند، این تمایز چندان مفید نیست.
انواع نخ بخیه و ویژگیهای فنی آنها
در این قسمت، به بررسی انواع نخهای بخیه و جزئیات فنی آنها میپردازیم. انتخاب نخ بخیه مناسب میتواند نقش مهمی در کاهش عوارض جانبی و افزایش سرعت بهبودی داشته باشد. انواع نخهای بخیه عبارتند از:
- نخ بخیه طبیعی: مانند ابریشم و کتان که از مواد طبیعی تهیه میشوند و در جراحیهای خاص کاربرد دارند.
- نخ بخیه مصنوعی: شامل موادی مانند پلیپروپیلن و نایلون است که به دلیل دوام و پایداری، برای جراحیهاو ترمیمات طولانیمدت مناسب هستند.
- نخهای قابل جذب و غیرقابل جذب: همانطور که پیشتر اشاره شد، انتخاب بین نخهای قابل جذب و غیرقابل جذب بر اساس به نیاز جراحی و شرایط بیمار متفاوت است.
- نخ بخیه مونوفیلامنت و مولتی فیلامنت: نخهای مونوفیلامنت از یک لایه نخ تشکیل میشوند و به دلیل ساختار یکنواخت، خطر عفونت را کاهش میدهند. نخهای مولتی فیلامنت از چندین لایه نخ به هم پیچیده طراحی شدند و انعطاف بیشتری دارند.
انواع نخ بخیهها و کابرد هر یک
نخ بخیه های قابل جذب
- کاتگوت: این بخیه تک رشتهای طبیعی برای ترمیم زخمهای بافت نرم داخلی یا بریدگی استفاده میشود. کاتگوت نباید برای روشهای قلبی عروقی یا عصبی استفاده شود. بدن قویترین واکنش را به این بخیه نشان میدهد و اغلب روی آن زخم ایجاد میکند. این معمولاً خارج از جراحی زنان استفاده نمیشود.
- پلی دیوکسانون: این بخیه تک رشتهای مصنوعی را میتوان برای بسیاری از انواع ترمیم زخمهای بافت نرم و همچنین برای روشهای قلبی کودکان استفاده کرد.
- پلی گلی کاپرون: این بخیه تک رشتهای مصنوعی برای استفاده عمومی در ترمیم بافت نرم استفاده میشود. این ماده نباید برای روشهای قلبی عروقی یا عصبی استفاده شود. این بخیه بیشتر برای بستن پوست به صورت نامرئی استفاده میشود.
- پلی گلکتین: این بخیه مصنوعی برای ترمیم بریدگیهای دست یا صورت مناسب است. نباید برای روشهای قلبی عروقی یا عصبی استفاده شود.
انواع بخیههای غیرقابل جذب
در زیر برخی از نمونههای بخیههای غیرقابل جذب آورده شده است. این نوع بخیهها همگی میتوانند به طور کلی برای ترمیم بافت نرم، از جمله برای روشهای قلبی عروقی و عصبی استفاده شوند.
- نایلون: یک بخیه تک رشتهای مصنوعی.
- پلی پروپیلن: یک بخیه تک رشتهای مصنوعی.
- پنبه: یک بخیه چند رشته ای طبیعی.
- پلی استر: چند رشته ای بخیه مصنوعی.
مزایای انتخاب نخ بخیه با کیفیت
در این بخش، به اهمیت کیفیت نخ بخیه و مزایای انتخاب بهترینها میپردازیم. برخی از این مزایا شامل موارد زیر است:
- دوام و استحکام بالا: نخهای باکیفیت قادرند برای مدت زمان طولانی بدون پارگی باقی بمانند.
- کاهش عوارض جانبی: نخهای بخیه با کیفیت پایین ممکن است منجر به عفونت یا التهابات طولانیمدت شوند.
- راحتی بیمار: نخهای بخیه با کیفیت نرمتر هستند و در حین برداشتن، باعث کاهش درد بیمار میشوند.
کاربردهای گسترده نخ بخیه و موارد مصرف در جراحیها و درمانها
هر نوع نخ بخیه با توجه به ویژگیها و نوع جراحی، کاربردهای متفاوتی دارد. در این بخش، به موارد مصرف مختلف نخ بخیهها اشاره میکنیم:
- جراحیهای قلب و عروق
- زخمهای سطحی و بستن پوست
- جراحیهای پلاستیک و زیبایی
انواع تکنیکهای بخیه
تکنیک های بخیه جراحی یکی از روش های بستن زخم های پوستی است که جهت نگهداری بافت ها بعد از آسیب به کار می رود،
- بخیههای پیوسته
- بخیه پنهان
- بخیههای منقطع
- بخیههای عمقی
مدت زمان برداشتن بخیه
زمان برداشتن بخیهها به محل آنها روی بدن شما بستگی دارد. طبق American Family Physician، برخی از دستورالعملهای کلی به شرح زیر است:
- سر: ۷ تا ۱۰ روز
- صورت: ۳ تا ۵ روز
- قفسه سینه یا تنه: ۱۰ تا ۱۴ روز
- بازوها: ۷ تا ۱۰ روز
- پاها: ۱۰ تا ۱۴ روز
- دستها یا پاها: ۱۰ تا ۱۴ روز
- کف دست یا کف پا: ۱۴ تا ۲۱ روز
برای برداشتن بخیههای شما، پزشک ابتدا ناحیه را استریل میکند. آنها یک سر بخیه شما را برداشته و آن را برش میدهند و سعی میکنند تا حد امکان به پوست شما نزدیک شوند. سپس، آنها با ملایمت بخیه را بیرون میکشند.
نکات کلیدی برای انتخاب نخ بخیه مناسب
- محل زخم و نوع جراحی: در انتخاب نخ بخیه باید به نوع زخم و محل آن توجه داشت. مثلاً در زخمهای پوستی و زخمهای عمیق از نخهای متفاوتی استفاده میشود.
- عوامل حساسیتزا: برخی از نخها ممکن است برای افراد با پوست حساس مشکلاتی ایجاد کنند. مثلاً نخهای ابریشمی به دلیل مواد طبیعیشان میتوانند حساسیتزا باشند.
- زمان جذب نخ: در صورتی که نیاز به جذب سریع است، نخهای جذبشونده با زمان کوتاهتر انتخاب مناسبی خواهند بود.
نتیجهگیری
بخیهها و نخهای بخیه، بخشهای حیاتی از فرآیند ترمیم زخم و جراحیها هستند. هر نوع بخیه و نخ بخیه دارای ویژگیهای خاصی است که برای شرایط متفاوت به کار میروند. انتخاب درست نخ بخیه میتواند تاثیر مستقیمی بر روند بهبود و کاهش احتمال عوارض داشته باشد.