سرطان سلول سنگفرشی چیست SCC (Squamous Cell Carcinoma)؟
سرطان سلول سنگفرشی (SCC) که به کارسینوم سلول سنگفرشی نیز معروف است ، نوعی سرطان پوست است که از سلولهای سنگفرشی شروع می شود. سلولهای سنگفرشی سلولهای مسطح و نازکی هستند که اپیدرم یا بیرونی ترین لایه پوست را تشکیل می دهند. SCC در اثر تغییر در DNA ی سلول های سنگفرشی ایجاد می شود ، که باعث می شود تقسیم این سلول ها غیر قابل کنترل شود.
طبق بنیاد سرطان پوست ، SCC دومین نوع سرطان پوست است. تقریباً 700000 نفر در ایالات متحده سالانه مبتلا به این نوع سرطان پوست می شوند.
افراد مبتلا به SCC اغلب بر روی پوست خود دچار لکه های پوستی ، لکه های قرمز ، زخم های باز یا زگیل می شوند. این رشد غیر عادی می تواند در هر جایی ایجاد شود ، اما بیشتر اوقات در مناطقی یافت می شود که بیشتر در معرض اشعه ماورا بنفش (UV) قرار می گیرند ، یا از نور خورشید یا از تخت های برنزه یا لامپ. این بیماری معمولاً تهدید کننده زندگی نیست ، اما در صورت عدم درمان می تواند خطرناک شود. هنگامی که درمان به موقع دریافت نشود ، رشد می تواند در اندازه افزایش یابد و به سایر قسمت های بدن شما گسترش یابد ، و باعث عوارض جدی شود.
انواع مختلف سرطان پوست کدامند؟
پوست پ دارای چندین لایه است. لایه محافظ پوست که به اپیدرم معروف است. اپیدرم از سلولهای سنگفرشی ، سلولهای پایه و ملانوسیت تشکیل شده است. این سلول ها دائماً در حال ریزش هستند تا سلول های پوستی تازه و جدیدی را ایجاد کنند. با این حال ، هنگامی که برخی تغییرات ژنتیکی در DNA هر یک از این سلول ها رخ می دهد ، سرطان پوست نیز رخ می دهد. انواع اصلی سرطان پوست سرطان سلول سنگفرشی ، کارسینوم سلول بازال و ملانوم بدخیم است.
سرطان سلول سنگفرشی
سلولهای سنگفرشی نزدیکترین سلولها به سطح پوست هستند و هدف آنها استحکام و شاخی بودن پوست است. SCC اغلب در مناطقی از بدن که به طور مکرر در معرض اشعه ماورا بنفش قرار دارند ، ایجاد می شود ، مانند صورت ، دست ها و گوش ها. در برخی موارد ، می تواند در مناطق دیگر بدن رخ دهد.
سرطان سلول پایه
سلولهای پایه در زیر سلولهای سنگفرشی نشسته اند و آنها به طور مداوم در حال تقسیم هستند و سلول های جدیدی را تشکیل می دهند. طبق انجمن سرطان آمریکا ، سرطان سلول بازال رایج ترین نوع سرطان است. مانند SCC ، سرطان سلول پایه در مناطقی که در معرض اشعه ماورا بنفش هستند ، به ویژه صورت و گردن ، ایجاد می شود. این نوع سرطان تمایل به رشد آهسته دارد و به ندرت به سایر نقاط بدن گسترش می یابد. با این حال ، اگر سرطان سلول پایه درمان نشود ، در نهایت می تواند به استخوان ها و سایر بافت ها سرایت کند.
ملانوم
ملانوسیت ها در عمیق ترین قسمت اپیدرم قرار دارند. این سلول ها مسئول تولید ملانین هستند ، رنگدانه ای که به پوست رنگ می دهد. هنگامی که سرطان در ملانوسیت ها ایجاد می شود ، این بیماری به عنوان ملانوم بدخیم شناخته می شود. ملانوم بدخیم کمتر از سرطان سلول سنگفرشی و پایه است ، اما در صورت عدم درمان ، احتمال رشد و گسترش آن بیشتر است.
علائم سرطان سلول سنگفرشی چیست؟
SCCاغلب در مناطقی که تحت تابش اشعه ماورا بنفش قرار دارند ، مانند صورت ، گوش و دست ها رخ می دهد. اما ممکن است در دهان ، ناحیه مقعد و اندام تناسلی نیز ظاهر شود ، در مراحل اولیه ، SCC اغلب خود را به عنوان یک پوسته پوسته پوسته و مایل به قرمز نشان می دهد. با پیشرفت ، می تواند به یک برجستگی برجسته تبدیل شود که به رشد خود ادامه دهد. این رشد همچنین ممکن است پوسته یا خونریزی کند. در دهان ، این سرطان ظاهر زخم دهان یا لکه سفید را به خود می گیرد ، در بعضی موارد ، رشد جدیدی را در یک جای زخم ، خال یا علامت تولد مشاهده خواهید کرد. هرگونه ضایعه یا زخم موجود که بهبود نیافته است نیز می تواند نشان دهنده SCC باشد.
در صورت مشاهده هر یک از این علائم ، بلافاصله با پزشک یا متخصص پوست خود وقت بگیرید. تشخیص و درمان به موقع برای جلوگیری از عوارض حیاتی است.
چه عواملی باعث سرطان سلول سنگفرشی می شود؟
سرطان پوست در اثر جهش هایی است که در DNA سلول های پوستی ایجاد می شود. این تغییرات باعث می شود سلولهای غیر طبیعی خارج از کنترل ازدیاد پیدا کنند. هنگامی که این در سلولهای سنگفرشی رخ دهد ، این بیماری به عنوان SCC شناخته می شود.
اشعه ماورا بنفش شایع ترین علت جهش DNA است که منجر به سرطان پوست می شود. اشعه ماورا بنفش در نور خورشید و همچنین در لامپهای برنزه دیده می شود.
در حالی که قرار گرفتن مکرر در معرض اشعه ماورا بنفش خطر ابتلا به سرطان پوست را تا حد زیادی افزایش می دهد ، این وضعیت همچنین می تواند در افرادی که زمان زیادی را زیر آفتاب یا تخت های برنزه نمی گذرانند ایجاد شود. این افراد ممکن است از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به سرطان پوست باشند ، یا ممکن است سیستم ایمنی ضعیفی داشته باشند که احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش می دهد. کسانی که تحت درمان با اشعه برای سایر بیماری های پوستی قرار گرفته اند نیز ممکن است در معرض خطر بیشتری از سرطان پوست باشند.
عوامل خطرساز سرطان سلول سنگفرشی چیست؟
عوامل خطر برای SCC عبارتند از:
- داشتن پوستی روشن
- افراد دارای موهایی به رنگ روشن و چشمانی آبی ، سبز یا خاکستری
- داشتن تماس طولانی مدت با اشعه ماورا بنفش
- زندگی در مناطق آفتابی یا در ارتفاع زیاد
- سابقه آفتاب سوختگی شدید ، به خصوص اگر در اوایل زندگی رخ داده باشد
- داشتن سابقه قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مانند آرسنیک
چگونه سرطان سلول سنگفرشی تشخیص داده می شود؟
پزشک ابتدا معاینه بدنی را انجام می دهد و مناطق غیرطبیعی را از نظر علائم SCC بررسی می کند. آنها همچنین از شما در مورد سابقه پزشکی شما سال می کنند. در صورت مشکوک بودن به SCC ، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد برای تایید تشخیص ، نمونه برداری کند.
نمونه برداری معمولاً شامل برداشتن قسمت بسیار کمی از پوست آسیب دیده است. سپس نمونه پوست برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال می شود. در برخی موارد ، ممکن است پزشک برای آزمایش نیاز به برداشتن قسمت بزرگتری یا تمام رشد غیرطبیعی داشته باشد. در مورد هرگونه احتمال ایجاد زخم یا بیوپسی با پزشک خود صحبت کنید.
چگونه سرطان سلول سنگفرشی درمان می شود؟
درمان SCC متفاوت است و بر اساس موارد زیر می باشد:
- میزان و شدت سرطان
- سن
- سلامت جسمانی فرد
- محل سرطان
اگر کسی به SCC مبتلا شود و هر سریعتر اقدام به درمان کند ، این بیماری با موفقیت قابل درمان است اما به محض گسترش آن روند درمانی بسیار سخت تر می شود
بسیاری از درمان ها را می توان به عنوان روش های داخل مطب انجام داد:
- در جراحی میکروگرافیک Mohs ، پزشک با استفاده از چاقوی جراحی پوست غیرطبیعی و برخی از بافتهای اطراف را از بین می برد. نمونه بلافاصله تحت میکروسکوپ بررسی می شود. اگر سلولهای سرطانی در نمونه وجود داشته باشد ، این روند تکرار می شود تا زمانی که سلولهای سرطانی پیدا نشود.
- در حین جراحی برش ، پزشک سلول های سرطانی و همچنین یک لایه نازک از پوست سالم در منطقه اطراف را از بین می برد. برای بستن زخم از بخیه استفاده می شود. سپس نمونه به آزمایشگاه ارسال می شود تا اطمینان حاصل شود که کل ناحیه سرطانی برداشته شده است.
- جراحی الکتروشیمیایی که کورتاژ نیز نامیده می شود ، شامل تراشیدن سرطان و سوختن پوست برای از بین بردن سلول های سرطانی است. این فرایند به طور معمول بیش از یک بار برای اطمینان از درمان کامل و حذف کامل سرطان انجام می شود.
- در طی جراحی ، پزشک از نیتروژن مایع برای انجماد و تخریب بافت سرطانی استفاده می کند. مانند جراحی الکترونیکی ، این روش درمانی چندین بار تکرار می شود تا اطمینان حاصل شود که همه بافت های سرطانی از بین رفته اند.
- تابش با استفاده از اشعه X با انرژی بالا سلول های سرطانی را از بین می برد. این روش درمانی بصورت خارجی توسط دستگاهی انجام می شود که اشعه ها را در ناحیه آسیب دیده هدف قرار می دهد. تابش اغلب چندین بار در هفته و به مدت چند هفته انجام می شود.
بعضی از پزشکان همچنین ممکن است از درمان فوتودینامیکی ، جراحی لیزر و داروهای موضعی برای درمان SCC استفاده کنند. با این حال ، سازمان غذا و داروی ایالات متحده این روش ها را برای درمان SCC تأیید نکرده است
درمان فتودینامیکی یا PDT شامل استفاده از ماده حساس به نور در مناطق سرطانی است. روز بعد مناطقی که تحت دارو بودند برای مدت چند دقیقه در معرض نور شدید قرار می گیرند. این دارویی را که استفاده می شود فعال می کند و سلول های غیر طبیعی را از بین می برد.
در درمان بوسیله لیزر از لیزر برای از بین بردن مناطقی از پوست که غیرطبیعی است استفاده می شود.
داروهای موضعی مانند 5-fluorouracil و imiquimod که برای درمان سایر سرطان های پوست استفاده می شوند نیز ممکن است به درمان SCC کمک کنند.
نکته مراقبتی مهم
هنگامی که SCC تحت درمان قرار گرفت ، مهم است که در تمام ویزیت ها توسط پزشک خود حضور داشته باشید. SCC می تواند عود کند و مهم این است که حداقل یک بار در ماه پوست خود را از نظر وجود هر نوع ناحیه پیش سرطانی یا سرطانی کنترل کنید.
چشم انداز افراد مبتلا به سرطان سلول سنگفرشی چیست؟
تشخیص به موقع SCC کلید اصلی درمان است. اگر SCC در مراحل اولیه درمان نشود ، سرطان ممکن است به مناطق دیگر بدن ، از جمله غدد لنفاوی و اندام ها گسترش یابد. به محض بروز این شرایط ، بیماری می تواند بسیار خطرناک باشد، کسانی که به دلیل برخی بیماری ها چون اچ آی وی ، ایدز یا سرطان خون سیستم ایمنی ضعیف تری دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به اشکال جدی تری از بیماری SCC هستند.
چگونه می توان از سرطان سلول سنگفرشی پیشگیری کرد؟
اگر میخواهید کمتر در معرض ابتلا به سرطان سلولی های سنگفرشی باشید باید نکات زیر را رعایت کنید:
- تا می توانید کمتر در معرض افتاب باشید
- در ساعات اوج گرما ۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر از رفتن زیر افتاب خودداری کنید.
- هرگاه در معرض آفتاب قرار می گیرید از ضد آفتابی استفاده کنید که دارایSPF حداقل 15 باشد.
- از عینک آفتابی با محافظت در برابر اشعه ماورا بنفش (UV ( استفاده کنید.
- هنگام کار در بیرون کلاه بپوشید و پوست خود را بپوشانید.
- از افتاب گیری برای برنزه شدن خودداری کنید.
- در طول زمستان نیز از پوست خود محافظت کنید زیرا اشعه های زمستانی نیز خطرناک هستند.
- هر ماه پوست خود را از نظر رشد جدید یا غیرطبیعی بررسی کنید.
- هر سال یک بار برای معاینه کامل پوست بدن به متخصص پوست مراجعه کنید.